01 Bana da Bir Çizik At Ey Kestaneci

1/:
Yüreğimden damıttığım koygun bal,
Sevgiliye yazılan şiirin diğer namıdır.
Bu yüzden,
Arı vızıltısıyla gezinirim,
Alemlerin esrarlı gözesini...
Ve bu yüzden,
Kahrın yağmurlarında ısalanır yüreğim.
Ben de bir oğluyum yüreği kan gölü bir ananın,
Ve ondandır sevmezliğim aşksız şafağı,
Sabahı bekleyişim çabasıdır ışığın içimdeki son ağasının.
“ağam! ” Aşk atından arta kalan derin bir nal izidir,
Şakağımdan başlar,
Yüreğimin yağına kadar sürülür izcilerce...
Geride kalanların mukadderdir kurtla karşılaşması...
***
Mahmuzla düşüncenin karnını ey izci,
Öfkeli damlalar süzülür asabi cehennemden birazdan,
Bana da bir çizik at ey kestaneci...
2/:
Sevda yani baldıran içmek bal diye,
Bilene hediye sayılır ağuotuda.
İçen öldü sanılır,
Oysa ne ölen vardır, ne de doğan,
Yalnızca seven var sayılır alemlerin gözesinde.
Bu yüzden her takvim kendi saatini doğurur,
Bense her saatte gözyaşı şişelerinde saklanırım,
Tortulu dipler çürütür yüreğimi,
Saçıma biryantin, yüreğime çamur sürerim,
Bana kalır henüz söylemediğim dize,
(............................................)
Aşkımın doruğundan yuvarlanan kartopu,
İki parantez arasını noktalar ve iner vadiye.
Tabii ki ışık gelirse karanlık kudurur,
Durur kartopu aşkın,
Durur ve kendi türküsünü tutturur buzdan dizeler gibi...
Bil ki kokunu kurtlar alır dağda gezersen ey izciler şahı,
Çünkü ben hırçın ve yalçın aşktan korkarım,
Ama uluyan canavarlardan bir daha...
***
Mahmuzla düşüncenin karnını ya izci,
Sakin damlalar süzülür sükunet yurdu cennetten birazdan,
Bana da bir çizik at ey kestaneci...