01 Baldıran İmbiğindeyim Şiiri - Ahmet Y ...

1/:
Biliyorum...
En beklemediğim bir anda,
En çok beklenen anım geliyor...
Tükeniyor biriktirdiğim kırmızı bilyelerim.
Bilirim...
Her şeyim bozkırda gömülecek bir kabire,
Ya da onca şey az sonra şaşkın şaşkın...
Alışkın olmadığı bir abanoz ata binecek.
Bilirim tüm ışıkları üfleyecek,
Yerle gök arası bir ağız.
Yani ey ins ve cin yağız bir gün ortasındayız...
Az sonra gözümüzün feri bir mum gibi sönecek...
***
Görüyorum... (Olan bunca şeye rağmen.)
Yalnız tek şey...
Alel acele uçuyor ebabil kanadında.
Umut ak bir yumurta gibi en garaib hallere lohusa,
Ve kurtuluşun ayak sesleri annelik sancısında...
***
Biliyorum...
Arefesinde son uykunun kibir iksiri.
Kadife bir anne dudağından çıkan,
Alnı “amen” damgalı hamaylı kabı,
Her şeyi belirleyecek Müneccimbaşı Tarihinde...
Kuş ağızlı ninniler çalıp zaten,
Beşik ığırlıyor uğuldayan saatlari zamanın.
Hazırlıyor uykusuna köksüz ve karanlık döşeği,
Ve kurtuluş rüyalarına zamandışı mahkumunu,
Usul uslu ama hamarat...
Burnunu çırpıyor bir at,
Toynağıyla, altında sabırsızlanan toprağı eşeliyor.
Bir “güzelavrat”
Yaşanmamış şiirler ısmarlıyor son zaman şairlerine.
Şiirler ki inadına redif,
Dibine kadar kafiye...
2/:
Bir hamarat değirmen hüsbanına dayanıp,
Huruceyliyor semaya Mevlanaleyin,
Veya Hacıbektaşleyin semaha yangın...
Zıkkımına kadar içilmiş öykülerim,
Akıyor azar azar,
Dayanamayıp yer çekiminin en sivil kanununa.
Baldıran damıtıyor imbiğim,
Dumanaltı bir tekkede “Güzelavratotu” içmiş gibiyim.
Ha tükendi,
Ha tükenecek biriktirdiğim kırmızı bilyelerim.
3/:
Dönen değirmen,
Zamansa öğütülen “kelete”
Sonunda tükenmek üzere biriktirdiğim bilyelerim,
Enine ve uzununa ve dikine...
Tam on bir buğutuna sünüyor zaman.
Boyutlar el değiştiriyor bereketli bir pazarda.
Bir çocuk oyununda hacimsiz gözler dökülüyor avcuma.
Çalıyor o senfoniyi çağlarüstü bir keman,
Çalıyor dokuzuncu notadan doğuşumu.
Yok oluyor vicdanların örtüsü ter içinde,
Sultan oluyor zamana kederlerim,
Tükeniyor biriktirdiğim kırmızı bilyelerim…