01 Aşkın Başı da Babilde Başlar

Bilir misin a keşiş-i Cizvityan!
Aslında, ham her suskun gönül,
Zamanında “Haru/Marutca” okumuş bir rahiptir yaşlı Babilde,
Ya da her daim sevdanın tarihçesini yazan,
Dudağı Lutun tuzlu suyuna alışkın bir esinni müneccimi,
Bilirim sevmezsin sen içinde yangın olmayan şiirleri,
Ama gelecek okuyanlarla geçmişte arkadaş olanlara,
Ağustosta tuz-buz kesen mısralar sıralanır,
Babil’de karalanır Torah’ın en derin mısraları…
Aşkın ilk hali başlar Babil’de…
*
Bilir misin a keşiş-i Cizvityan!
Saklı aşkın ham halinin ateş olduğunu,
Ateşin sahibinin iblis diye bir muharip olduğunu ya da,
Nerden bilinir ki aşk ve ışkın kozmik bir yumurta,
Yumurtanınsa Aristonun ilk madde sandığı şey olduğunu,
Ortam bu işte...
Aşkın ikinci hali başlar Babil’de…
*
Bilir misin a keşiş-i Cizvityan!
Nereden bileceksin Harut ile Marut kim?
Neresinde hitama erdirdiler simyayı…
Sen ki atanmışsın bu diyarı maziye saki olarak,
Yine de bilmelisin ki,
Her sakiye dünya diye bir tepsi düşer,
Bu tepsiden bir kırık kadeh kapar nasibi olan,
O kadehe dolan Kevser-i aşktır deler ulular,
Üzümün en iyisi İştar elinde sıkılır,
Sevdanın en kadimi ise yine Bağdat ilinde…
Aşkın üçüncü hali başlar Babil’de…
*