01 Anam Ve Ateşin Zifafı Şiiri - Ahmet Y ...

1/:
İri iri yanıyordu.
Volkanlara sabitlenen kurtların gözü...
***
Ve iri iri yanıyordu
Gözleri, eşkiya sorgulayan bir yargıç gibi
Yalazlarla dans ediyordu anamın.
İri iri yanan tandıra bakıyordu ağlamaklı
Bir çıngı sıçrıyordu uzaya sekr durumunda
Bir yıldız kayıyordu saçından
İri iri yanan anamın gözleri ateşten resimler,
Bozbulanık bozlaklar
Ve doludizgin şiirler çiziyordu dört koldan,
Babama sunmak için...
2/:
İri iri bakıyordu anamın seyyareli şakağı
Sanki tarhana vurmamıştı da kara kazana
Acılı geçmişini kaynatıyordu
Bir köşesinde ömrünün kendisi suskun
Ötekisinde lacivert gölgesi oynaktı
Ve orta yerde takvimleri yakan ateşti zalim
Küllerden güller fışkırıyor zira
Ve iri bir feliks yavrusu doğuyordu çığlık çığlığa
Anam ateşten güller devşiriyordu...
Babama sunmak için...
3/:
İri iri kabarıyordu deveran...
Anamın basireti burulmuş boğa misali yutkun
Tarhananın öfkesi çivi çiviydi Sümerelinde
Kızıl pelerinini çeviriyordu gürgeni piramit kalıplarının
Ve alınyazısı eviriyordu ateş zebanileri
Gözlerinde perilerle dans eden meşe
Sanki çalı çırpıyı değil de
Israrla elemlerini atıyordu anam ateşe...
Belki de ondan alev gülleri devşiriyordu
Anamın gözleri ateşten resimler,
Bozbulanık bozlaklar,
Ve doludizgin şiirler çiziyordu dört koldan...
Babama sunmak için...
Bana sunmak için ise tarhana kaynatmada...