1/:
Karanlıktır… Işıkları yaktıran
Hele loy loy! Yaktıran oy! ...
***
Gözlerimden yağmur yağar göklere
Çoban yıldızına silerim yanağımın terini
Örter hırçın çığlığını çayırlar saçlarımın
Nisansı nefesiyle karanlığın ağzında
Dudağımda martılar çığlık çığlığa
Şakağım alaca şafak...
Puslu bir mevsim örter başımı
Atarım adımımı sahibim karanlıklara.
***
Gece damlar... Karanlık sızar…
Yıldızların sarışın yalnızlığına.
Ellerim zifre banar beyaza uzanmak için.
Sorar gözlerim... Neredesin oy?
Yüreğimin aradığı... Lahuti elinde kandil
Ve teslimiyet sızan bir arka koy
Hele loy loy loy! ...
2/:
Nerdesiniz aydınlıklar?
Söyleyin kitabın orta yerinden, nerde?
Hele loy loy, nerede?
***
Çöller bataklık çağırır dört mevsimin enince
Kuruyan damağımda bir tutam çayır yeşerir
Çileye dolanır hayalimin artığı sevda kırığım
Arzular oyar cevherini zebercet ocağının
Açın kafesimi Allah aşkına dağlar
Kamaşsın gözlerim
Isırgan aydınlıklarla...
***
Al karanlık yut beni
Bilirim sahibim gecelerdir...
Işıkları yaktıran lahuti can kardeşimde.
Zifirin erimeyen orta yerinde
Sorar gözlerim oy oy!
Halay kurar parmaklarım arka yüzümde
Hele loy loy loy! ...
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 13:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!