01 Ah Cennare Kız Cenna Kız!

1/:
Ah Cennare kız, Cenna kız!
Sevdanı sular gibi döktüm ağzıma.
Keşfe çıktım ilk defa dudaklarımı.
Bir yanım yıkıldı sahraya karşı.
Parmaklarım çığırmada şafak üzeri
Bileğine yaktığı tuzlu ve anadan doğma ağıtlarını.
***
Ah Cenna!
Ağzın pamuklu ördek sarısı
Üzerin yeşil tülbent
Bilirsin... Ya da bilir misin bilemem?
Vurgunluğumu yokluğunun çokluğuna.
2/:
Ah Cennare kız, Cenna kız!
Ellerim sensiz devşiriyor
Ördek ağzı sarısını bereketli mehtaptan.
Kapaklanıyorum gözü kamaşık ışıkların ayakucuna.
Saçlarımı parlatıyor sahipsiz bir ateş beyi.
Yanıyor yokluğuna tutsak yüreğim.
Sanki güneş beni değil... Kendini ısıtıyor kanımla.
***
Ah Cenna!
Çekme ahını bensizliğin – ki çekiyorsan ki–
Yetiş... yokluğunda ölmüşüm sanki...
3/:
Ah Cennare kız, Cenna kız!
Gözyaşına binen savaşçı gibisin
Ve ıslattın çölümün nehirlerini Cenna.
Hayalime tepsi tepsi sunduğun acı
Açmada inadına nedendir?
İştahımı kapatması lâzımken.
***
Ah Cenna!
Nedir döşümü sarmalayan bu kararsız ben?
Ve nedendir? Her Cenna deyişimde
Ağzımdan çıkanı sarmalayan korkun
Ah Cennare kız, Cenna! ...
Korkan ben, korkutan sen olmalısın.
Çünkü okun vızıldaşır kulağımın dibinde.
4/:
Ah Cennare kız, Cenna kız!
Neden bulamam kafiyesini adının?
Neden yadigârım olmaz? Bir güzel uyak sana.
Ah harman yeri sevdamın Cennare’si!
Yeter kollama kendini benden –ki kolluyorsan ki–
Bırak, uğraşma yüreğimle...
Ölmüşüm say ki...