01 Adresler Konuşmaz Benimle

1/:
Tali adresler konuşmaz benimle, küsüz...
Ta tufandan beri bilirim,
Ki kadim zamanlardan babamdan mirastır bana:
Pervaneler misali nehirler dökülmüşse denizlere,
Heyhat başlar esaretleri yüreğinde eriyerek tuzların,
Vişne renkli kızların asit yağmurlarında erimek anlık iştir bilirim,
Bu nedenle reddederim tutsaklığı bukağılar elmas da olsa.
Ne alnına siper eden dağların eli,
Ne de gümüş koşumlu Afgan kısraklarının cevval gayreti,
Ve ne de Atlantik'de yitik kendini arayan Atlantis'in kozmik şovalyesi,
Ve daha nicesi bil ki ay can...
Yolumun yönünü döndüremez senden gayrıya.
***
Durun! Celallenmeyin hele ey vişne renkli kızlar,
Neredeyse nurlu sabahlar izanıma haber verin yıldızlar,
Ben bulamam ki yitik ışık istasyonlarını haritalarda,
Çünkü adresler konuşmaz benimle, küsüz...
Ta tufandan beri bilirim,
Ki kadim zamanlardan anamdan mirastır bana:
Çağlayanlar dökülmüşse çaylara başlar esaretleri,
Bense reddederim yedilmeyi mayalar kısrak da olsa.
Gönül havzasına konan çavuş kuşları hangi makamdan öter?
Bilemem ki allı turnaların göç yolları hangi boylam üstündedir?
Mavi tavana uzanmış ellerim bilirim ki boş dönmez,
Ne alnına siper eden yamaçların yeşil eli,
Ne de uzun bacaklı Kazak atlarının acar gayreti,
Ve ne de çölde yitik kendini arayan kervanın kızıl gözlü haramisi,
Yolumun yönünü döndüremez senden gayrıya.
2/:
Uzanmış tutmuşsam yüreğini yitirdiğim cananın,
Kalbim çifter çifter atar ölgün vakitlerinde bile sevdanın,
Kavuştuğum ummanın deltasını kendi alüvyonumla oluşturmadayım,
Uzasın isterim sarı sıcak mutluluğumun ağustosu enine,
Adresler konuşmaz benimle, küsüz...
Ah yüreğim yüreğim ah bu sevdalar neyine gerekti senin?
Burada bulunan özgürlük, tutsaklıklar aleminin yitiğidir bilmezsin,
Ta tufandan beri bilirim ben,
Ki kadim zamanlardan babamdan mirastır bana:
Ama sen de bil ki cüzzamlı akşamlar karanlığa mahkumdur.
Ne alnına siper eden şavaşçıların kızıl kıyamet eli,
Ne de alnı dağlı Bombay fakirlerinin istidraçlı gayreti,
Ve ne de akşamlarda yitik kendini arayan sevdaadamının bezgin elleri,
Yolumun yönünü döndüremez senden gayrıya.
***
Bir unutulmuş buse geçti elime iştahlı zamanımda,
Durun! Celallenmeyin hele ey vişne renkli kızlar,
Her nerede ise sabahın sağdıçları yıldızlar,
Ve sabah nerede gerdeğe girecekse gurup kızılıyla,
Ey uzaklardan ses veren sarışın nal sesleri,
Ve şakaklarımızda mola veren, karşı koydan gelen tanıdık,
Adresler konuşmaz benimle, küsüz...
Ta tufandan beri bilirim,
Ki kadim zamanlardan babamdan mirastır bana:
Bir birleşik kaptır ki beynimiz sevda laboratuvarında,
Aynı aşkın mavi mayisini içmişsek deruni analizler boşadır.
Zor sorudur ünü cihanı kaplayan ağalar için bile:
Söyle, tasavvurun şahdamarı nedendir?
Kor kızılı mangal gibi kışları uzatır uyuyan aşklar,
Yalaz yalaz yüreğimiz cephede kızıl bayraklı manga koşuşmasındadır.
Kimsesiz ve minicik bir yolculuktur kalbimize giden çelebinin tüm yaşadıkları,
Tekrar tekrar dedim ya, ta tufandan beri bilirim,
Ki kadim zamanların imbiği yüreğimden mirastır bana:
Bir fındık faresi bile fili korkutur,
Ama herkesin korkusunun kralı devdir.
Ne alnına siper eden anılarımızın sisli eli,
Ne de çekik gözlü tatar develerinin kum ve kan kokulu gayreti,
Ve ne de yüreğinde yitik kendini arayan ahmetyozgat diye birinin allı rüyası,
Yolumun yönünü döndürür mü sandın senden gayrıya?
***
Ta baştan koyduk ya kuralımızı:
Tali adresler konuşmaz benimle, küsüz...