01 Acı Su Semahı 2 Şiiri - Ahmet Yozgat

Hutbe benim adıma,
Ünleyen ezan dedemin...
Şimdi şol Cezireyi Arab’dayız inadına,
Az evvel yaşandı yüreğine binen adam,
Ve onun damarlarında koşan doru tayın serencamı,
At durdu, hareli aşk kırıldı, kanlı savaş da…
Şevki de heyecanını kılıcının kabzasında taşıyanların,
Ne gururlu kızgın çöl,
Ne sakin ve gebe deve,
Ne de yeşil hurma zamanıydı...
Ki o an çakır dikenlerinin gözleri kanlı,
Yalanlı dolanlı bir siyasa dolanmadaydı Şam sokaklarında,
Şakaklarında, şahdamarı ateş kesafetinde bir iblis,
Palaskasında Basra hançeri yaslı kalçalarına,
Ha damladı, ha damlayacak; şıppa da şıp şıp...
İlla ki bu iklimde kan akacak damar cidarını aşıp!
Zira böyle buyurdu zalim-i ayan,
Her şey ayan beyan Tarih-i Gılmani’de...
Hutbe benim adıma,
Ezanını duy ya dede!
*
Vallahi duyacak İraneli,
İşitecek bilcümle Ferruhoğulları,
Ha bugün, olmadı yarınların birinde,
Ah eder ve doğudan batıya tüm çöl dağlar dağları.
Ciğeri pare pareyken, Kerbelada gül goncalarının,
Kara gün gelip çatar, selam alır diken dalları,
Canlar döner yan üstü, çöl döner ayan üstü,
A be ehli şiiriyan, anlayın siz de gayrı fakiri…
Kahır çöllerinde uykusuzluk ölüm ile eş,
Ağlar yaslı kavim, ağlar bilcümle kardeş.
Vuruşur ölümüne tüm zamanın yarısı,
Kılıçla kalkan döner kalan yarıyla,
Güreşir su ile çöl,
Ayrılır ten ve can dahi,
Biner Sıffin devecileri mızrakların ucuna,
Arsız acuna ayarsız bir od düşer,
Issız mezarları kazılır her şehidin kendi döşüne,
Yanar, daracık damar cidarında semah dönen kan,
Ünler Kufe’de bir keder: “Ey ruhum gayrı sen de yan,
Canım sen de yan gayrı... “
*
Vallahi şu Zeynep var ya, bir ağlayan nar,
Evet, Zeynep o Zeynep yani yanık ciğer yarısı,
Çöllerin dibinde bir ala göz pınarı,
Hayat-ü memat, kaş ve kirpik arası,
Husseyn’imin gözlerinin karası hurma kömürü,
Kocaman bir ömürü terk eder Fıratın kıyısında o da,
Maverada merhamet donar, güneş buz keser,
Gonca’nın elinin ayasında bir gül ve bir parça günışığı,
Ve dahi birkaç damla suskun unutulmuş kuru kan,
Ücrada kalmışsa merhamet atına binmiş bir ayan:
Onun da dudaklarında son gülşenin artığı:
“Ruhum sende yan gayrı, canım sende yan…”
*