01 Şiiri - Ahmet Yusuf Taşcı 2

Aşk, uzaklarda kalan bir efsane artık benim için,
Ne kadar uğraşsam da yanmıyor o ateş,
Asırların ardına saklanan bir korkak,
En ihtiyaç duyduğum anımda benden kaçan bir kalleş.

Güneş batıyor, gökyüzünde turuncu diyarların resmi var,
Dalgalar çok hoşnut kıyıya vurmaktan,
Benim ise kalbimde boşluk var,
Koşup da varamamaktan.

Oysa meyhanelerde en büyük aşk şarkıları söylenir,
Birkaç hayalin içine ömür sığar,
Bir âşık maşuğunun ardından mırıldanır,
Bir gözyaşıyla ise bazen en değerli anlamlar doğar.

Hayat demdir hızlıca gelip geçer,
Biz zengin olmak için uğraşırken,
Duyguların bileklerine kalın kelepçeler vurulur,
Ordumuza mantığımız komutanlık ederken.

Sonra da fark ederiz,
Geç olunca güneş doğar ruhumuzda,
Değer verdiklerimiz değişir,
Ama anlamı kazanmak için artık çok yaşlıyızdır.

Aşkı bulmak nedir?
Aşk bulunan bir şey midir?
Yoksa yaşarken o mu bizi bulur?
Şu şairlerin beyaz sayfaları kanattığı,
Komutanların kaleler yakkıp yıktıtğı,
Canların uğruna feda edildiği,
Yoksa aşk bir düşman mıdır?
Dostluk eli uzatmış gibi yapıp yüreklerimizi yaktığı.