Aklımda yığınla birikmiş cümleler var satırlara dökemediğim. Uzun uzun yazmak istiyorum içimden geçenleri, en başta şu depremi sonra hala bu depremi yaşayıp da akıllanamayan ahmak insanları. Hala nasıl kalp kırabiliyorsunuz? Biraz da Gülay hocadan bahsetmek istiyorum ne harika bir insandı, daha öğrenecek çok şeyim vardı, hayran kaldığım nadir insanlardan biriydi o da gitti. Zihnim ağır hasarlı bina gibi yıkılmamış ama ayakta da değil. Ne zor bir şey içinden gelmeyerek gülümsemek, hiç bir şey olmamış gibi davranmak. Ama şükürler olsun bu günlerimize bu halimize.
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta