005 Muhtarım Şiiri - Halil Şakir Taşçıoğlu

Ne güzel günlerdi gençlik günleri!
Nasıl çabuk gelip geçti muhtarım?
Sararıp solarken can sürgünleri,
Gövdemiz yerlere göçtü muhtarım...

Elbette ayrıdır, her yaşın tadı...
Lakin, o gençliğin bir başka adı!
Şimdi çıkarılan sessiz feryadı,
Duyurmak ne kadar güçtü muhtarım!

Zaman eskitiyor, seçmiyor gözler!
Hayatın anlamı, yüzdeki izler...
Ağaran saçlarda saklanan gizler
Sanki duman olup uçtu muhtarım...

O canım bahçeler virane oldu!
Yıllar takvimleri tomarla yoldu...
Sayfalar silindi, renklerse soldu!
Artık güz gülleri açtı muhtarım...

Derman mı kaldı ki dizlerde, belde?
Giden gençliğine üzülme gel de...
Yıllardan ne var ki, ne kaldı elde?
Yaşamanın tadı kaçtı muhtarım...

Bu solan bahçede ağlayan gül mü?
Gülistan mı göçtü, Şeyda bülbül mü?
Yoksa bu savrulup gelen eylül mü?
Yaprakları göğe saçtı muhtarım...

Karaman-2014/08

Akranım Gökçe köyü muhtarı ile bir sohbetin ardından...HŞT