Zamansız yolculardı, valideyle pederim,
Onları kaybedeli, bitmedi hiç kederim.
İsyankâr kul değilim, dertlere sabrederim
Umarım doğacaktır, güneş bir gün gönlüme.
Şiire gönül vermiş, gerçek Allah dostuyum,
Sanatsız soluyamam, sanattır çizgim yolum.
Göbek adım hoşgörü, anlayışlı bir kulum,
Umarım doğacaktır, güneş bir gün gönlüme.
Yalnızlık sana mahsus, Rabbim kurban olduğum,
Arayıp sormaz oldu, gözüm iki çocuğum.
Kimse umursamıyor, günden güne solduğum,
Umarım doğacaktır, güneş bir gün gönlüme.
Ne çoluk var ne çocuk, ne de tüten bir ocak
Bulunur mu bilemem,açılacak bir kucak.
Şiir dostu birisi, bana yar olur ancak,
Umarım doğacaktır, güneş bir gün gönlüme
Geçmesin mi benim de, birilerine nazım,
Dul kadın ezgisini, çaldı yıllardır sazım.
Ruh eşim gelse artık, değişse alın yazım,
Umarım doğacaktır, güneş bir gün gönlüme.
Kayıt Tarihi : 6.3.2010 02:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!