Buzlanmış gönül pencereni, minik bir
Serçe tıklatmıştı akşamın bir vakti.
Üşümüş ve oldukça ürkmüştü.
Yüreği ısındı yanında
Unutturuvermiştin bir anda
Yalnızlığını ona…
Doğal halinle değiştirmeye kalkmadan sevdi
Beli de sevgin bu yüzdendi ona.
Kanat çırpmayı unutacak kadar
Alıştı sana mink serçen,
Sen bile bir gün uçurmayı denesen.
Kayıt Tarihi : 6.3.2010 01:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!