Gürkal Gençay - 0034. Butimar'ın ÖldüğüY ...

(benz-î revnakını yitirmiş bir mücrim'im; söylemem derd û kasavet'imi lôkman'a dâhi / bildim ki, bu yoksul derviş'in çareî umar'ı sendedir.../ ey! yar / ey kaşına gözüne vurulduğum mihmandar / hanûman'ımdır yürek evin; 'meyman'-ı ahvâlim fi'den âti'yedir...)



âşıksanız,
kara sevdadaysanız,
ve özlem ise pencerenize konan kuşların kanat kanat bekleyişinize taşıdığı;