(keşke uzun olsa kollarım; daha nelere yetişmek isterdim.../ lâkin, seni deryalar sahibine emanet etmişim; o sana yoldaş ha, bilesin! .. “Songül Düzgün”)
yaşamın apeiron yüzü / buzdan kabuk altındadır.
konukseverliği başka kaşiflere sunulan sanem,
ve kutsanmış sujenin günahlarını emen su;
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.


