0027. Butimar'ın ÖldüğüYer I Eksik Kal ...

Gürkal Gençay
85

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

0027. Butimar'ın ÖldüğüYer I Eksik Kalan Gülüşümü Kanar Bütün Fotoğraflar 1

(o meshûr ülkede kapkara bi taş varmış; / ki esved-î bir kehribar... / ve fakat o taş nerdedir, nasıldır, filhakika var mıdır, yoksa yalnızca bir söylence olup, aslında yok mudur; kimse bilmezmiş.../ rivayete göre, taşın bulunduğu şehrin sokaklarını arşınlayanlar, eğer (hasb el kader) bu taşa basarlarsa bi daha hiç kopamazlarmış bu kentten ya da (velev ki giderlerse de) ne yapar, ne eder tekrar buraya geri gelirlermiş... / aslında, bu şehre gelen her kes bu büyülü hacer’in peşindeymiş; / / ve bu taşa, yaşlı destancılar, dengbejler, trubadorlar 'âşk' derlermiş...)

Acılarını türküleyip kendini yağ,
Yağmuruna hasret, çöl oluyorum...

Gölgelerimizle giremediğimiz şehirlerde,
Üşür izdüşümü zamanın.
Ne kadar ırasan da dudağındaki ıslığa
Ellerinde kırılan buzun sıcağına,
Şahdamarından girip sana geliyorum...

Mermerlere işler saçlarının sarı ıslaklığı
Ellerimizde sanrısı özgürlüğün;
Hiç açılmaz kapıyım, kendime kapanıyorum.
Teninde çizdiğim vücudunun atlası
Adı serüven bir sevdaya koşarken
Parmaklarımla gülüşüne dokunuyorum.

Yunsun ayaklarınla ezdiğin üzümün suyu
Acıyan öksüz yanlarımı,
Serüvenimize uzanırken aşk ve temmuz
İnsin lüverden çağrın terli çığlık yığınına
Nasıl ki her gece kapında, intihardan intihara koşuyorum.

(Günlerimiz umuda ayarlı olsun ki, yensin gücü nefretleri ve kötü olan ne varsa... / Günaydın huzurum; cennet cémâl dervişim...) [1]

Gürkal Gençay
03.Eylül.2006.Pazar / S- 02:31
Deniz Köşkleri – İstanbul
[1]Songül Düzgün

İşbu Şiir Şairinin Adına Kayıtlıdır. Kayıt Tescil No: 531862125642
***************************************************************************

Gürkal Gençay
Kayıt Tarihi : 3.9.2006 03:18:00
Hikayesi:


* HESO Û NAZÊ: YİTİK BİR AŞK HİKÂYESİ Heso û Nazé, Kürdistan’da bilinen klasik bir Kürt aşk - Klamıdır- öyküsüdür. Klam nedir? Klam, bazıların bildiği gibi stran (şarkı) değildir. Strandan farklı olarak içinde teatral nüveler de barındırır. Hatta teatral bir gösteri olduğunu belirtebiliriz. Dengbéj bir tiyatrocu gibi hikâyede geçen tüm kişilerin rolünü sözel olarak yerine getirir. Kesinlikle Anadolu’daki meddahlarla karıştırmasın. Bazıları dengbéjleri anlatırken meddahlara benzetir. Dengbéjlik kendi başına bir sanat türüdür. Müzik ile tiyatro arasında yer alır. Daha doğrusu müzik ile tiyatrodan oluşur. Şimdi bu kısa girişten sonra Heso û Nazé’nin hikâyesine geçebiliriz. Eğer bu hikâye yeterince gündeme getirilirse en az Mem u Zîn, Romeo ve Juliet kadar önemli bir eserdir. Talihsizliği Shaskepeere tarafından yazılmamış olmasıdır. Hikâyenin orijinal dili Kürtçenin Xerzan ve Serhat şivesidir. İlk kimin tarafından söylendiği bilinmiyor. En çok Dengbéj Şakiro ile Salihé Qubîné tarafından söylendiği bilinmektedir. Ancak eser her iki sanatçıya da ait değildir. Hikâye Zîla vadisindeki Hasan Evdalê ırmağında başlar Heso ile Nazé birbirini seven iki gençtir. Nazé güzelliği ile bölgede ün yapmıştır. Ağanın kızıdır. Babası oldukça zengindir. Heso ise yakışıklıdır. Tek bildiği şey kaval çalmak ve dengbéjlik yapmaktır, yani sanatçıdır. Yoksuldur. Anne babası ölmüş ağabeyi Qulîxan’ın yanında kalıyor. Heso ile Nazé’nin buluşma yeri genelde nehir kıyısıdır. (Hesen Evdal ırmağı) Yine nehir kıyısında buluşurlar. Nazé Heso’ya der: “ artık yeter kaç yıldır böyle buluşuyoruz. Arkadaşlarım arasında rezil oldum. Seninle hep böyle görüşmem hoş değildir. Gel beni babamdan iste” Heso büyük bir ah çekerek cevap verir: “ ben de seni almayı arzuluyorum. Ama neyle alacağım. Ne malım ne de mülküm var. İstesem de baban seni bana vermez.” Nazé onu ikna etmeye çalışır: “gelir beni istersin. Babam vermezse o zaman kaçırırsın. Kimse o zaman beni yadırgamaz. Demez kocaya kaçtı. Derler gençtiler, birbirlerini sevdiler babası vermedi kaçtılar. O zaman kimse bana da bir şey demez, onurum zedelenmez.” Heso, inanmayarak ama sevdiğinin dediğini yapma mecburiyetiyle kendini hisseder kabul eder: “tamam, babana söyle seni istemeye geleceğiz.” * * Heso, ağabeyi Qulîxan’a söyler. Qulîxan onunla dalga geçer: “Nerde görülmüş ağanın kızını, kurmanca verdiğini (Kurmana, aşireti olmayan yani soylu olmayan kişi demektir) aklını mı yedin Heso! ” Heso ısrar eder, Qulîxan istemese de kabul eder. Nazé babasına söyler. Babası Heso ile Nazé’nin aşkından haberdardır. Kendi kendine düşünür ‘ eğer kızımı vermezsem Heso ile kaçar o zaman rezil olurum. En iyi yapamayacağı bir koşul öne süreyim ki vazgeçsin’ Qulîxan ağanın divanına Heso ile beraber çıkar. Ağa Heso’nun çalışamayacağını bildiğinden zor bir şart öne sürer: “Heso yedi yıl boyunca koyunlarımı güdecek, bağ bahçelerime bakacak. Kabul ederse kızımı vereceğim” Heso, şartı kabul eder. Hayatında iki koyun güdemeyen Heso, çalışmaya başlar. Çalışma esnasında hastalanır. Nazé’nin güzelliği bölgede ün saldığından Hakkâri mirinin oğlu Nazé’yi istemeye gelir. Nazé’nin babası kızımı ‘o çulsuza nasıl veririm fikrindedir. Verdiği sözü unutur. Kızını Hakkâri mirinin oğluna vermek için pazarlığa oturur. Nazé babasının divanında onun pazarlığı yapıldığını öğrenir. Babasının silahını dolaptan çıkartır. Odaya dalar. Elindeki silahı gelenlere doğrultur. Öfke ve kızgınlıkla bağırır: “ o hangi namusuzdur ki nişanlı kızı istemeye cesaret ediyor. Onu bana gösterin.” Odadakiler neye uğradıklarını şaşırırlar. Hakkâri’den gelenler sessice odadan çıkar, atalarına biner giderler. Heso’nun yedi yılı tamamlanır. Nazé’yi istemeye gelir. Başka çaresi olmayan Nazé’nin babası kızını verir. Heso, Nazé’yi düğünsüz götürür. Heso, ağabeyi Qulîxan’ın yanındadır. Qulîxan’ın eşi Nazé ile Heso’yu evinde istemez. Onları hiç mi hiç sevmez. Heso iyice hastalanır. Kimse derdini sormaz. Nazé her ne kadar hekime götürelim dese de Heso kabul etmez. Hekime verecek paraları olmadığından gidemezler. Qulîxan da eşinin korkusundan Heso’yu parasıyla hekime götüremez. Heso, cüzam hastalığına yakalanmış, bedenindeki yaralar gün geçtikçe çoğalmaktadır. Çevredekilerin baskısıyla Qulîxan kardeşi Heso’yu Van’daki hekimlere götürmeye razı olur. Hekimler Heso’nun yaralarını görünce Qulîxan’a bağırırlar. “Hastalığı çok geçmiş neden daha erken getirmedin” Qulîxan korkar. Heso’nun hastalığının ölümcül olduğunu anlar. Hekimler onu şikâyet ederler ve yakalanır korkusuyla kardeşini hastanede bırakıp köye kaçar. Hekimler ölümcül ve bulaşıcı olduğunu tahmin ettikleri bu hastayı ne yapacaklarını tartışırlar. Bazıları onu zaten ölmek üzeredir daha fazla acı çekmesin bir ilaçla öldürüp gömelim der bazıları buna karşı çıkar eceli ile ölmesini bekleyelim der. Nazé, Qulîxan’ı karşılar. Heso’ya ne olduğunu sorar. Qulîxan, Nazé’ye hiçbir cevap vermez. Sessizce eve gider. Nazé dayanamaz. Babasının evinden bir at alır. Saçlarını erkek saçları gibi kısa keser. Erkek kıyafeti giyer. Ata binip Van’a gider. Hekimler hala kendi aralarında Heso’ya ne yapacaklarını tartışırlar. Nazé Heso’yu ve hastalığını tarif ederek Heso’yu bulur. Hekimlere yakını olduğunu söyler. Hekimler memnuniyetle Heso’yu Nazé’ye verirler. Heso şuurunu yitirmek üzeredir. Yarı baygındır. Nazé önce onu ata bindirir. Kendisi Heso’nun arkasına geçerek atı sürer. Evde onu başka bir odada yatırır. Qulîxan’ın eşi bu durumdan hiç memnu değildir. Söylenip durur: “ Ben ve çocuklarım hastalık kapacağız bir an çare bul Qulîxan! ” Qulîxan ne yapacağını bilmez bir durumdadır. Bir yandan kardeş yüreği öte yandan eşinin söylemleri. Artık eşinin söylemlerine dayanmaz. Bir gün sabahın erken vaktinde evdekiler uyurken Heso’yu evden başak yere götürmeyi düşünür. Nazé’nin kaldığı odaya yavaşça girer. Nazé uyumaktadır. Heso’nun kaldığı odaya gider. Heso uyumaktadır. Onu omzuna atar. Ata bindirir. Köyden hızla uzaklaşır. Hesen Evdal ırmağı kıyısına getirir. Nehir kıyısında ona ağaçlardan bir gölgelik yapar. Heso’yu gölgeliğin altına bırakır. Yanına birkaç günlük yemek ve bir testi su bırakır yanına. Qulîxan kardeşi Heso’nun yanından ayrılırken içi yanar ama bunu yapması gerektiğine kendini ikna eder. Nazé sabah uyandığında ilk iş olarak Heso’nun kaldığı odaya gider. Heso’yu görmez. Sağa sola koşar. Qulîxan’ın yanına gider. Heso’ya ne olduğunu nerde olduğunu sorar. Qulîxan üzgün bir tavırla: “siz uyurken öldü. Onu gömdüm” der. Nazé, “inanmam” der “ bana mezarını göster” Qulîxan, “ hastalığı tehlikeli olduğundan onu köy dışına gömdüm” der Nazé çaresizce odasında dolanıp durur. Günlerce ne yer ne içer. Ağlamaktan gözleri şişer. Qulîxan’ın eşi Nazé’nin güzelliğini kıskanır. ‘Ya Qulîxan Nazé’ye âşık olursa ve onunla evlenirse’ der kendine. Bunun da bir çaresini bulur. Gece kocasına veryansın eder. “ yengen oruspu olmuş haberin yok. Şerefimiz beş paralık oldu” der kocasına. Qulîxan, “ Bunu nerden çıkardın” der “Her gece odasına bir genç alıyor. Köydeki konuşmaları da duymuyor musun? Yarında tezi yok onu babasının evine gönder.” Qulîxan eşinin dediğini yapar. Sabah Nazé’yi babasının evine gönderir. Nazé’nin babası çok sevinir. Hemen ertesi gün Hakkâri mirinin oğluna haber yollar. ‘ gel kızımı al’ diye. Hakkâri mirinin oğlu düğün hazırlıklarını yaparak, yanında düğün alayı ile birlikte gelir. Nazé, “ Daha evliyim. Heso’nun öldüğüne inanmadan evlenmem” der Nazé’nin babası köy imamının cebine bir iki altın koyar, imam gelir Heso’nun öldüğüne tanıklık eder. “Qulîxan’la birlikte gömdük, ellerimle gömdüm” der. Nazé çaresizce haline ağlar. Ertesi gün düğün alayı ile Hakkâri’ye doğru yola çıkarlar. Hakkâri’ye giden yol. Hesen Evdal ıramağından geçer. Suyu geçerken, Nazé bir gölgelik görür. Peçesini aralar. Heso’yu görür. Onun yanına gitmek isteğini söyler. Düğün alayının başı kabul etmez. Nazé ısrar eder yine kabul etmez. Düğün alayının başına şunu der: “ O daha nikâhlımdır. Benimle iki şahit gönderin boşasın” Düğün alayı başı kabul eder. Nazé yanına iki kişi alarak Heso’mun kaldığı yere gider. Heso’nun yaraları kurtlanmış, yaralarından irin ve kan akmakta. Nazé sevdiğini o halde görünce kendinden, dünyadan her şeyden nefret eder. Heso’nu yanı başına diz çöker. Ağlamaklı olur. Kendine ve ona acımaktan göğsü dolar. ‘ Heso dengbéjdir. Bir klam söylersem belki kendine gelir onu hala sevdiğimi anlar’ der ve klamını söyler: Hey li min li min rebené Kesî nedî dewré bedelé zemana Salox nedane, bav çewa rabe Keça bi mér di mal De bide mér e. Siwaro siwaro hey hey li min Ax were birîndaro Ax lo lo birîndaro Ezé bi diyaré Geliyé Zîla çemé Hesen Evdalé ketim ji xema dilé xwere, dilé min bi ta ye kuro malxirabo bejna min bilid e ji te re pira li ser heft riyaye gulçîçeke dozdeh wara ye eva îro sé şev sé roj e di mala bavé min de xélî li civiyane heft hezar qelené min penç çek xelata min e nexweşo birîndaro ka seré xwe Ez nizanim birîné te çewane nexweşo birîndaro qasekî seré xwe rake li xemla min meyzeke. Wele wayé du şahid Di navbera me de sekinîne Ez iro hatıme xatiré xwé ji te bixwazim Ez nizanim birînén te çewane Siwaro hoy hoy li min Lé lé Nazé rebené sibe ye Ezé bi diyaré Geliyé Zîla bi çemé Hesen Evdalé dikevim Ji kula dilé xwe u te re tev bi dar e Dilé min Evdalé Xwedé hélina teyré lal e Nazé, tu bi xatiré Xwedé bikî Tu hatî xatiré xwe ji min dixwazî Bi vé gotina hané te goşté cané min heland Kezeba min di nava min de kiriye parî parî Wele éşa min ji Xweda yé xéra ye Xwedé éşa te nede tu kuré caméra Du canik û du ciwana Heft sal keti bû cané min Nazé Ax were were birîndaré Eré Nazé te picûké li ber miradé Te çav reşé, bejin bilindé, gerden qazé Te sing spiyé beleké ji berfa çiyaké Li ser xalîyané Birîndaro çıma pé nekir miradé Lé lé Nazé, tu bi xatiré Xwedé bikî Tu hatî xatîré xwe ji min dixwazî Tu giyayé biné min teze bike Birîndaro bila seré xwe deyné razé Nazé… Nazé Dibéje: Dewra dewra ha dewra Nexweşo birîndaro sibe ye Ezé bi diyaré Geliyé Zîla bi çemé Hesen Evdalé dikevim ji xema dilé xwe re Nexweşo birîndaro dilé min hélina teyré li etek e teyr firiyane refé qaz û qulingan teyrekî wa pir belek e ez kurbana te me gunhé xwe bi halé xwe neyne ezé çoka xwe deynim seré xwe li ser çoka min deyne de rabe rûné desté xwe veke duayé nexweşan li cem rebé alemé yek bi yeke hey hey li min de biqûrban rabe emé duayekî ji rebé alemé bixwazin xweda xwedakî mezin e belkî éşa cané te li cané min peyde bike bila ez piştî Hesené xwe jı kesî re ne bim bermaliya teze siwaro hoy hoy li min ax were were birîndaro Heso dibéje: Lé lé Nazé rebené sibe ye Ezé bi diyaré Geliyé Zîla bi çemé Hesen Evdalé dikevim Ji kula dilé xwe u te re té bi gur e gur e Lé lé nazé rebené Dilé min hélina teyré li siniré Lé lé nazé kulén dilé min giran e Xema dilé min li hundir e Îro ava geliyé Zîla çemé Hesen Evdalé Té bi ser me ve gur e gur e Bese Nazé, tu bi xatiré Xwedé bikî Tu hatî xatiré xwe ji min dixwazî Bi vé gotina hané Çewa tu cuzan û meqesen berberan Bidî seré dil û cegeré min Ji xwe re bibirî Nazé… Ax were were birîndaré Eré Nazé te picûké li ber miradé Te çav reşé, bejin bilindé, gerden qazé Te sing spiyé beleké ji berfa çiyaké Li ser xaliyané Birîndaro çima pé nekir miradé Lé lé Nazé, tu bı xatıré Xwedé bikî Tu hatî xatiré xwe ji min dixwazî Tu giyayé biné min teze bike Birîndaro bila seré xwe deyné razé Nazé… Nazé dibéje: Dewra dewra ha dewra Nexweşo birîndaro sibe ye Ezé bi diyaré Geliyé Zila bi çemé Hesen Evdalé dikevim bayé bi xerez e Îro ava geliyé Zîla çemé Hesen Evdalé Té bi ser me ve xwar û bi lez e Nexweşo birîndaro gunhé xwe bi halé xwe neyne ezé çoka xwe deynim seré xwe li ser çoka min deyne de rabe rûné desté xwe veke duayé nexweşan li cem rebé alemé yek bi yeke hey hey li min de bi qûrban rabe emé duayekî ji rebé alemé bixwazin xweda xwedakî mezin e belkî éşa cané te li cané min peyde bike bila ez piştî Hesené xwe ji kesî re ne bim bermalîya teze siwaro hoy hoy li min ax were were birîndaro ez îdî seré xwe giré nadim bi xelîya sor gevez e siwaro hoy hoy li min ax were were birîndaro Heso dibéje: Lé lé Nazé rebené sibe ye Ezé bi diyaré Geliyé Zîla bi çemé Hesen Evdalé dikevim Ji kula dilé xwe û te re tev bi dar e Îro ava geliyé Zîla çemé Hesen Evdalé Té bi ser me ve bi mél xwar e Belkî xwedé ayé min ji birayé min re nehéle Çewa bi gotina jina xwe dike Bi çembıié min digire Davéje Geliyé Zîla çmé Hesen Evdalé Hewar e li min hewar û gazi ye Li min firaz e Nazé tu bi xatiré Xwedé bikî Tu hatî xatiré xwe ji min dixwazî Xwe berdee keviya çemé Hesen Evdalé Ji min re bînî tasek ava sar e Ax were were birîndaré Eré Nazé te picûké li ber miradé Te çav reşé, bejin bilindé, gerden qazé Te sing spiyé beleké ji berfa çiyaké Li ser xaliyané Birîndaro çima pé nekir miradé Lé lé Nazé, tu bi xatiré Xwedé bikî Tu hatî xatiré xwe ji min dixwazî Tu giyayé biné min teze bike Birîndaro bila seré xwe deyné razé Nazé… Nazé Heso’ya su getirmek için kıyıya iner. Döndüğünde Heso can vermiştir. Bazı dengbéjlere göre ölmek için dua etmiş ve duası kabul olunarak o an can vermiştir. Bazılarına göre de Hesen Evdal ırmağına atarak intihar etmiştir. ** Türkçesi Nazé söyler: Hey hey kara bahtım Babanın, nikâhlı kızını evinde evlendirmesi Hiçbir çağda ne görüldü ne de duyuldu Hey süvari hey Ah yaralı sevgilim Heso’nun içi gider Nazé’nin bu klamı ile. Heso, benimle alay etmeye gelmiş, der. Nazé klamını sürdürür: ah yaralı sevgilim içimizdeki hüzün için Zîla vadisini Hesen Evdal ıramağını gezdim durdum ah yaralı sevgilim, uzun boyluyum senin için yedi yoldaki köprüyüm on iki yurdun çiçeğiyim. Üç gün üç gecedir görücüler babamın evinde toplanmış. Yedi bin başlık param Beş takım elbise hediyem Hasta, yaralı sevgilim Başını bir için kaldır Giyimimin güzelliğini gör. İki şahit aramızda durmuş. Bana güle güle demeni bekliyorum Acaba yaraların nasıl? Hey süvari hey Ah yaralı sevgilim Heso’nun içi gider Nazé’nin bu klamı ile. Heso, benimle alay etmeye gelmiş, der. Nazé klamını sürdürür: ah yaralı sevgilim içimizdeki hüzün için Zîla vadisini Hesen Evdal ıramağını gezdim durdum ah yaralı sevgilim, uzun boyluyum senin için yedi yoldaki köprüyüm on iki yurdun çiçeğiyim. Üç gün üç gecedir görücüler babamın evinde toplanmış. Yedi bin başlık param Beş takım elbise hediyem Hasta, yaralı sevgilim Başını bir için kaldır Giyimimin güzelliğini gör. İki şahit aramızda durmuş. Bana güle güle demeni bekliyorum Acaba yaraların nasıl? Hey süvari hey Ah yaralı sevgilim Heso, klamla Nazé’ye cevap verir: Heso söyler: Zavallı sevgilim sabahtır Zîla vadisi Hesen Evdal ırmağı ağaçlıdır İçimdeki kederden içinde gezdim durdum Ben zavallının yüreği dilsiz kuşun yuvasıdır. Nazé bana güle güle demeye gelmişsin Bu sözünle canımı erittin Ciğerimi içimde parça parça ettin Hastalığım rahman olan Allahtan’dır Senin hastalığın bulaşmasın hiç kimseye İki genç yüreğe bulaşmasın Yedi yıldır hastayım Nazé Ah gel gel yaralı sevgilim Muradına erecek küçüğüm Nazé Kara gözlüm, selvi boylum, Nazlı gerdanlı Göğsü dağların karından daha beyaz Nazé Yaralı yüreğim neden kavuşmadı sana Ah Nazé vedalaşmaya gelmişsin Allah rızası için altımdaki otu tazele Başımı koyup uyuyayım Nazé Nazé söyler: Yaralı sevgilim yüreğim dağ eteğindeki kuş yuvasıdır. Kaz ve turna sürüsü uçtu gönlümden Birisi beyaz kanatlıdır. Kurban olduğum haline acıma Gel başını dizime koy Ellerini aç Hastaların duası Allah katında birebirdir Kurban olduğum sevgilim Âlemin Rabine dua edelim Allah büyüktür belki hastalığın bana da bulaşır Hesen’imden sonra kimseye olamayayım yar. Hey süvari hey Ah yaralı sevgilim Heso söyler: Zavallı sevgilim sabahtır Zila vadisi Hesen Evdal ırmağı ağaçlıdır İçimdeki kederden içinde gezdim durdum İçimdeki kederden Heso söyler: Sevgilim, Yüreğim sınırdaki kış yuvası Yürek yaram büyüktür İçtedir hüznüm Bugün Zila Vadisi Hesen Evdal ıramağı Üzerimize gürül gürül akar Yeter Nazé, vedalaşmaya gelmişsin Bu sözünle Sanki berber makası ve usturasıyla Kalbimi ciğerimi kesersin Nazé.. Ah gel gel yaralı sevgilim Muradına erecek küçüğüm Nazé Kara gözlüm, selvi boylum, Nazlı gerdanlı Göğsü dağların karından daha beyaz Nazé Yaralı yüreğim neden kavuşmadı sana Ah Nazé vedalaşmaya gelmişsin Allah rızası için altımdaki otu tazele Başımı koyup uyuyayım Nazé Nazé söyler: devran devran ah devran ah yaralı sevgilim içimizdeki hüzün için Zila vadisini Hesen Evdal ıramağını gezdim durdum Garazlı rüzgâr eser Zila vadisi Hesen Evdal ıramağının Suyu coşkun ve dalgalı akar Kurban olduğum haline acıma Gel başını dizime koy Ellerini aç Hastaların duası Allah katında birebirdir Kurban olduğum sevgilim Âlemin Rabına dua edelim Allah büyüktür belki hastalığın bana da bulaşır Hesen’imden sonra giymeyeyim gelinlik Hey süvari hey Ve kızıl peçe Ah yaralı sevgilim Nazé söyler: devran devran ah devran ah yaralı sevgilim içimizdeki hüzün için Zila vadisini Hesen Evdal ıramağını gezdim durdum Garazlı rüzgâr eser Zila vadisi Hesen Evdal ıramağının Suyu coşkun ve dalgalı akar Kurban olduğum haline acıma Gel başını dizime koy Ellerini aç Hastaların duası Allah katında birebirdir Kurban olduğum sevgilim Âlemin Rabına dua edelim Allah büyüktür belki hastalığın bana da bulaşır Hesen’imden sonra giymeyeyim gelinlik Hey süvari hey Ve kızıl peçe Ah yaralı sevgilim Heso söyler: Zavallı sevgilim sabahtır Zila vadisi Hesen Evdal ırmağı ağaçlıdır İçimdeki kederden içinde gezdim durdum Allah bana yapılanı kardeşimin yanında bırakmasın Nasıl kadının (karısının) Dediğini yaptı Beni bu ıssız yere attı Allah ahımı yanında bırakmaksın Ah gel gel yaralı sevgilim Muradına erecek küçüğüm Nazé Kara gözlüm, selvi boylum, Nazlı gerdanlı Göğsü dağların karından daha beyaz Nazé Yaralı yüreğim neden kavuşmadı sana Ah Nazé vedalaşmaya gelmişsin Allah rızası için nehir kıyısına in Bana bir tas su getir

Gürkal Gençay