(anneler; her şeyi görmeseler bile, kâlpleriyle duyarlar...) Ostrovski
annem,
o lanet hastalığın pençesinde
bir karanlık suyun bilinmez derinliğinde;
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş