0022 Dalgalar Şiiri - Halil Şakir Taşçıoğlu

Canhıraş dev dalgalar, kumsalı yoluyorken
Her sahile indiğim zaman içim ürperir!
Ufka bakıp gönlümde depremler oluyorken;
Ciğerlerim daralır, kalbimin yağı erir...

Kapkara bulutların deryaya basılışı,
Kuduran dalgaların kumsalı asılışı!
O hırçın rüzgarların kibirle kasılışı;
Kasvet dolu bir günü hep bana haber verir...

Denizde toz mu olur, ne bu pavkırıp gelen?
Duman kapladı sanki, varsa söylesin bilen...
Sahilin bu halini, var mı ki, güzel bulan?
Acep bu havalarda dostlarım ne önerir?

Gönlüm ister denizin hep asude halini...
Rızam yok dalgaların çekmeye vebalini!
Bilmem felek neyler ki, umduğum ikbalimi?
Bahara erebilsem, ne umutlar göverir...

Antalya-2014/12

TDK:

Pavkırmak: çok öfkelenmek, kızarak söylenmek...
asude: rahat, sakin, dingin...
ikbal: baht açıklığı, arzu, istek...