0022. Butimar'ın ÖldüğüYer I Requiem

(vurulmuş bir hayvan gibi saldırıyorum yarama; /..ve yalayarak sağaltıyorum kanayan yerlerimi! ..)

annem;
çözemediğim bilinmezlik girdabında ayyüzlüm.
uyuyor...

yağmura yakalanmış bulut gözlerini açsam
ışığı gözlerime dolacak.
hüznün sonesinde kendine ağmış notası
ve kırkikindi yağmurlarıyla
üşümüş serçe gözlerinden amadeus yağacak.

annem;
suskusuna yas tutan ağıtkanatlı kuşların bekleyişinde.
uyuyor...

kimsenin öldüğünü bilmediği çocuk yaşıyla
sarıldığı toprağı kaldırsam
saçlarından yıldızlar üstüme akacak.
alnına koyduğum buselik öpüşü
vakitsiz oğul sıcağıyla bezeyip uyandırsam
yitirdiği gülüşünü leylim, bulmaya koşacak.

annem;
bir uzak deniz türküsünde yorgun albatros.
uyuyor...

buzul sarkıtlara kenetlenmiş ellerinden tutsam
göz-eriminin uçuk renginde sönen ışıklar yanacak.
gökkuşağının sırçasında kırılan ümit,
yıllandığı acıların mahzeninden sonsuz akışla
bir çatlak testinin gülaçmaz koşumunda boğulacak.

annem;
bir kemanın nihavent telinde.
uyuyor...
artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.

/ ö l ü m; _ e n _ d e ğ e r l i _ h e d i y e m i _ s a n a _ s u n d u m /

Gürkal Gençay
10.Kasım.2006.Cuma / S – 13:45
Yeşilköy / İstanbul
*Annem Aydan ÖRTÜLÜ'ye

* İşbu Şiir Şairinin Adına Kayıtlıdır. Kayıt Tescil No: 578897121443
*****************************************************************************

* Kar Dergisi - Mart.Nisan.2009 / Sayı: 20

Gürkal Gençay
Kayıt Tarihi : 10.11.2006 18:35:00