(mutluluk, hakkını veremediğimiz güzel bir gün gibi uzaklaşır hayatımızdan; kırgın mı, alaycı mı hiç belli değil... / hep geç kalınır; çok geç.../..oysa... ''Songül Düzgün'')
sarı duvağıyla örtüyor güz, anne yüzlü anılarımı.
ağır bir mercan kokusuyla uzak vira martılar
bozkıra düşmüş inci tanesi gibi
ölüme yakılan tütsüden çalarak gözlerimin rengini
kara toprağın süveydasını yakıyorlar...
buhursuyuyla yıkıyor narçiçeklerini
gölgesi zencefille ovulmuş kiğarı’lı bulutlar.
sen, zamanı avuçlayan ellerinle ardıçkuşlarına su veriyorsun
çiçek kokuyorsun soluk soluğa
bense kelebek kanadı bir şiire yazmak istiyorum seni/
meltemi özlem ümidimi, bir sigara müsaipliğiyle
telörgüde bırakırken yorgun şahanlar...
ben, kendime benzettiğim örenin gizemli karanlığında; // korkuyorum.
sen, annem kokuyorsun;
yıkma yüzünü ''göze'si naz''lı yar.../
zamanın kendini tükettiği lâhzada,
yeni bir buluşmanın ilk adımıdır geciktiğim her sokak...
pençeye dönüşen parmaklarımla/
tutunurum, hırçın denizlerin hüzne doymuş dalgakıranına,
gölgesiyle sevişir o an; dostluğa açılmış kucakta ürkek ceylanlar...
fırtınada terini kurutan ağaçkakanların çileli kovuğunda
kendini yok eden gezgin,
ve bir kanlı hesaplaşmada kesilen kol gibi
yürürüm güneş yanığı vücudunun sırılsıklam yolculuğuna.
ki bu yolculuğun sabır kitabında
hancıya anlatmak düşer,
susmaksa yolcuya...
sarı duvağıyla örtüyor güz, anne yüzlü anılarımı.
/ b e n _ s u s u y o r u m / s e n _ a n n e m _ k o k u y o r s u n! .. /
Gürkal Gençay
19.Mayıs.2007.Cumartesi
Yeşilköy / İstanbul
* Şarköy Sanat Dergisi - 15. Kasım.2008 / Sayı: 47 (23)
Gürkal GençayKayıt Tarihi : 18.5.2007 23:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜRKÜLER öylesine geniş ki yüreğim bir deniz gibi, güler yüzün bir güneş ışığınca tatlı ve derin yalnızlığında, dalganın dalgaya sessiz karıştığı yerde. gece mi bastırdı? gün mü yoksa? bilmiyorum. güler bana o tatlı o sevimli güneş ışıltılı yüzün, ben bir çocuk gibi mutluyum. gece yarısı bir de rüzgar yavaştan yavaştan pencereme çarpar. bir sağnak başlamış inceden damlar odama yavaşça. mutluluğumun düşüdür benim, rüzgar gibi yalar geçer yüreğimi. bir buğudur o bakışında senin. bir yağmur tadıyla sarar yüreğimi. W. F. Nietzsche
