002 - Çeviri - Yürüyorum Delhinin Caddel ...

Yürüyorum Delhinin Caddelerinde..

Yürüyorum Delhinin caddelerinde.
Atıyorum adımlarımı bilinçsizce
Küçük Hintli kızlar el uzatıyorlar,
Ağlıyorlar, ayakları çıplak,
Çamurlaşmış toprağa basıyorlar..

Gökyüzü yine maviliğini kaybetmiş
Karanlık çökmüş gündüzün ortasına
Sokak lambaları yok, kapkaranlık
Karanlık bir sokakta o küçük
teneke evlerinde aç insanlar..

Anlatıyorlar dertlerini,
Yalnızlıklarını, Hüzünlerini,
Sanki anlarmışım gibi,
Uzaklaşıyorum yanlarından,
Küçük Hintli dilenci çocukların..

Gözlerime yaşlar doluyor..
Delhinin toprak sokaklarında
Yine yalnızım, yine sensizim
Yavaş yavaş yürüyorum.
Umutsuzca, umutlarıma...

Can Akın

I'm Walking In Delhi Streets…

I'm walking in Delhi streets.
Taking my steps unconsciously
Little Indian girls are holding their hands out,
Crying,with naked feet,
They're putting their feet on muddy land,

Sky lost it's blueness once more
Got dark at mid day
No street lamps,completely dark
In a dark street,In their
Timplate houses hungry people…

Are talking about their troubles,
Loneliness,pain,
As if I'm able to understand,
I go away from,
Little beggar children of Delhi…

My eyes started filling with tears…
In the soil streets of Delhi
I'm alone once again,without you again
I'm walking slowly,
Hopolessly to my expectations…

Poem: Can AKIN
Translated by: Nilufer DURSUN