0012 Benim Bahtsız Vatanım

Bir çoğu zaten vardı, yetmedi bir de ışid...
Benim bahtsız vatanım bitmiyor hiç dertlerin!
Her harften bir çeten var, öyle ki, çeşit çeşit;
Ölü toprağı örtmüş, uyanmıyor fertlerin...

Hain cani başının biti kanlansın diye,
Yıllardır İmralı'dan haber bekler Türkiye!
Devlet sırrı ihale olunalı tilkiye;
Semirdikçe semirdi tüm mel'un namertlerin...

Dile kolay, otuz yıl asker, sivil vurdular...
Ellerinde keleş kov, dağa çadır kurdular!
Tavizler verilince azdılar, kudurdular;
Bağrımıza bastık ta şımardı tüm Kürtlerin...

Unut deniyor lakin, kolay mı, unutan kim?
Bırakın silahları dersin ama tutan kim?
Alın size öğretmen, deriz de okutan kim?
İnsanlıktan bihaber dağdaki mankurtların...

Her yer mayınla doldu, bütün pimler çekildi!
Canım Anadolu'ma kin tohumu ekildi!
Bayrak gönderden indi, hainlerce yakıldı;
Dağları duman aldı, düşman doldu sırtların...

Bir kaç posta tatarı, sözde çözüm taşıyor...
Meclisteki yandaşlar durmadan sataşıyor!
İmralı'daki ayrı, kandil ayrı kaşıyor;
Artık dinlenmez oldu öngörülen şartların...

Antalya-2014/10

TDK:

mankurt: ulusal kimlikten uzaklaşan, toplumuna yabancılaşan...
sırt: dağların ve tepelerin üst bölümü...