(kuzuların canını incitmeden cém'eyledim de taşırdım acıyı, çile-i merdan hanesinden. / şen û ihyâ eyledi sâye'n bağımı bahçemi, /..dirildim eyy peri; /
çıkıyorum, gömüldüğüm erbain'den...// ey! yâr, yû'suf olduğum kuyulara hoş geldin; / çok uzaklarda bi yerlerde, bir yoksul dérvîşi sevindirdin...)
/ ne çok korkar oldum sevmekten.../
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
