0003. Butimar'ın ÖldüğüYer I Namus İşçisi

0003. Butimar'ın ÖldüğüYer I Namus İşçisi

''Üsküdardan bu yan lo kimin yurdu! He canım...
Çiçekdağı kıtlık, kıran,/ Gül açmaz, çağla dökmez.
Vurur alnım şakına / Vurur çakmaktaşı kayalarıyla
Küfrünü, Medetsiz, Munzur./ Şahmurat Suyu kan akar
Ve ben şairim. / Namus işçisiyim yani / Yürek işçisi.''
-Ahmed Arif-

ürkülerinizin saklı vadisinden
ateş arabalarıyla geçerim ben.

üstümdeki nebulalar baladı,
ve entrikalar
sekizinci renge saldıran metafor,
ve tükeniksiz kurşunlar sağanağı
durduramaz dudaklarımdaki gülüşü.
doludizgin geçer küheylânım
fırtınaların ıslığı içinden,
ninniler söylerim gözlerinizdeki yitik çocuğa,
çünkü yalnızca sevdanızda
ve acılarınızda büyürüm ben.

kod adım “namus işçisi” benim.

şarjörümde hasretleri çiçeklendiren mektuplar taşırım;
umut mayalı ekmekler...
ve yırtarak güneşi
içinden kor ateşler çıkarırım.

Manisa’da zeybeğim,
élaziz’de gakkoş, erzurum’da dadaş
ankara’da seymenim.
ayırmaz pırıltılarını, yakamozundan denizim.
kırk yama paylaşımıyla diktiğim
barışın yorganını örter üstünüze,
bütün sıcaklığıyla
kadın ellerim.

“çökertme”de türk’üm
“gelo ev kiye”de kürd
hemşin’liyim “dido”da
nasturi’yim, süryani’yim,
bir kayboluşun sessiz tiradında
anılarınıza el eden keldani’yim.
ve öfkenin tırnaklarıyla kanattığı yékbaşınalığınızdan
maviliği selamlayan bildirgeyim.

lorke oynar bir yanım améd’de
adana’da üçayak
artvin’de horondadır bir yanım
düz ovada avlanan keklik silifke’de.

geçmişi ve geleceği beraber yaşar
yüreğimdeki aslanın asaleti/
ve çiçeklenen leyl'e uçurduğum güvercinlerin saadeti.

ve hiçbir fezleke de hükmedemez
türkülerime.

kod adım “namus işçisi” benim.

tiananmen’de çin’liyim.
ırak’lıyım felluce’de
hiroşima’da japon.
peşmergeyim halepçe’de.
ve tinsel beyazlığımla/ bir zenciyim içinizde.
ama yalnızlığımdan küçüktür dünya.
kıyısında yaşarım ölümün
dilimde bir evren türküsüyle.

bir yere mâl'etmeyin beni;
uslandırmayın.
bakışlarımın dokunduğu yerlerden başka
hiçbir yere ait değilim ben.
ülkem yüreğimdir benim/
sınırsız.
sahip olduğum tek penceredir,
kapatmayın.

gönderimde mavi gökyüzü dalgalanır
ve o bayrak
yaşamı ve ölümü sağdığı sabırla
bütün yanıtları taşır.

gizemli patikalardan geçerim hep
adımlarım tütün yumuşaklığında.
çobanını yitirmiş yıldız gibi
her gece
ışığa ve kendime veda ederim.

zamanın dışına taşır şiirim sizi.
inatla çalarım yürek kapınızı
ben, içinizdeki son kızılderiliyim.

ve ben şairim.
“namus işçisi”yim yani.../ yürek işçisi...

Gürkal Gençay
03.Temmuz.2006.Pazartesi / S-20:45
DenizKöşkleri - İstanbul

(Şiirin başlığı Ahmed Arif ‘in “Uy Havar” şiirinden alıntıdır.)

İşbu Şiir Şairinin Adına Kayıtlıdır. Kayıt Tescil No: 489882121264
*****************************************************************************

* Berfin Bahar Dergisi - Haziran 2008 – 124. Sayı


Şiirin Ses Dosyasına İlişkin Download Linki:
http://www.hemenpaylas.com/download/1201078/namus_iscisi.mp3.html
-

Gürkal Gençay
Kayıt Tarihi : 2.7.2006 21:03:00
Hikayesi:


* Ortada bir somun ekmek var…/ On dilim… Ve sofrada da on kişi… Kişi başına bir dilim ekmek düşmesi gerek değil mi adaletli bölüşüm için? ../ “Ama; hayır…” Ekmeğin dokuz dilimini, sofradaki en güçlü alıyor; / diger dokuz kişinin payına ise, o bir dilim ekmek kalıyor… O, dokuz (farklı) kişi; lokmanın büyüğünü alan o (güçlü) bir kişinin (isterse) ellerinden o bir dilimi de alabilecek güce sahip olduğu ön kabulü ile ve de ellerindeki (tadımlık) lokmanın da gitmemesi için sofranın (sistemin) bekçiliğini/ polisliğini yapıyorlar… Aslında o güçlü kişiyi ve onun gaspettiği ganimeti koruduklarını bilmiyorlar… Ara ara, açlıkları onları kışkırtsa da, dokuz dilimin sahibi (güçlü) kişinin, onları aidiyetleri ve mensubiyetleri üzerinden kategorileştirmesi ve birbirlerine düşürmesi ile gözleri kendileri başına düşecek (güçlü kişinin elindeki) dilimlerden ayırarak; birbirlerinin ellerindeki lokmalara gidiyor… Bu döngü (sürgit) yaşanırken, iç ve iş (üretim) barışı / ve sofranın bereketi kayboluyor… Ekmek sofrada duruyor… Ama; ..herkes, açlıktan ölüyor… __________________________________________________________ http://www.trtube.com/hozan-besir-munzur-75861.html -

Gürkal Gençay