Günümüzde bir düşmandır yalnızlık
Çünkü kalmadı artık akrabalık,
Kalplerdeki duygu acımasızlık,
Kalp dediğin, bir taş parçası şimdi!
Bize emek veren ana-babalar,
Huzurevlerine kapatıldılar,
Kalmadı ki kıymet bilen evlatlar!
Kalp dediğin, bir taş parçası şimdi!
Karanlık ve soğuktur şu yalnızlık
Tedavisi olmayan bir hastalık,
Zaman geçtikçe ölüyor insanlık,
Kalp dediğin, bir taş parçası şimdi!
Cömert ve sevgi doluydu insanlar
Peki ya! O, hoşgörülü esnaflar!
Yoksullara verilen sadakalar!
Kalp dediğin, bir taş parçası şimdi!
Gittikçe artıyor yalnızlığımız,
Bir de kaybettiğimiz dostlarımız
Unuttuğumuz akrabalarımız,
Kalp dediğin, bir taş parçası şimdi!
Bu dizeleri karalarken kağıdıma,
Üzülüyorum ben hatalarıma,
Son sözüm de şudur! Okurlarıma:
Kalp dediğin, bir taş parçası şimdi!
Not: Şiir, 11’ li hece vezniyle yazılmıştır.
Yasemin Tuğba AlgınKayıt Tarihi : 1.2.2016 21:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Yalnızlık' ve vefasızlık yan yana gelmiş ise, onu yaratan insanlık utanmalıdır..
Eğer kalpleri taş parçasına dönüşmemişse..
Tebrikler Tuğba Hanım..
Bu güzel şiir denemen için seni kutlarım...Daha nicelerine....
TÜM YORUMLAR (5)