00005 Götür Burdan Göçünü

Başımda saç kalmadı, bulmak için arayı!
Sense süpürge ettim diyorsun ya saçını...
Habbeyi kubbe yapıp, kopardın yaygarayı!
Tüm bana yüklüyorsun kıyametin suçunu...

Şu talihsiz başımla, bir pundunu ararken;
Camlarda saksı olmuş, tütünümü sararken...
Sen, köşeli laflarla kel başımı yararken;
Ben mi düşürdüm sanki, tependeki taçını?

Laflarının üstüne, bir söz etmedi dilim...
Dünyaya yeten özrüm, sana yetmedi zalim!
Gözlerimi kırpmadan, ömrümce yaptım talim;
Kırdığın kırkı geçti, bırak be bir kaçını...

Yüz buldukça sapıttın, azdın, inan şaşırdın!
Sabır dedim, ya sabır, son bardağı taşırdın...
Hiç durmadan ensemde, her gün boza pişirdin!
Yeter farfaraların, bul şu kaçan keçini...

Senin saçın süpürge, benim başım faraş mı?
Sendeki kalp yürek de, benim yüreğim taş mı?
Haydi artık toparlan, yollar çamur mu, yaş mı?
Kaldır görmeyim n'olur, götür burdan göçünü...

Karaman-2015/06

TDK:

farfara: çok konuşan, ağzı kalabalık...
punt: uygun zaman, fırsat...