Kabahatin elbet hepsi Kürtlerde...
Nerden çıktı bu devlete taş atmak?
Bıraktılar bir milleti dertlerde;
Reva mıdır halka korku yaşatmak?
Onca ana kuzusunu katledip...
Yollarımda mayınları patlatıp...
Pusu kurup Molotof atıp, atıp
Kolay mı ki, bu vatanı kuşatmak?
Okullara kara kilit asarak,
İki de bir karakollar basarak,
Terör ile her gün yol, bel keserek;
Kolay değil şehirleri boşaltmak!
Çocukların ellerinde taşları,
Kaleşkofla dolaşıyor başları...
Anaların gözlerinde yaşları;
Olur mu hiç halkına ateş etmek?
Her Kürt silah alıp dağa çıkarsa,
Milletimin dünyasını yıkarsa...
İnin gelin dağdan düze sıkarsa;
Mümkün mü ki, sizleri kardeş etmek?
Sıvazlayıp katillerin sırtını,
Masalarda görüşerek şartını...
Bilmiyorsan gramını, tartını;
Kolay olmaz teröristle baş etmek...
Devlet olan devlet nedir bilmezse,
Hain, asla ipe, sapa gelmezse...
Biri çekip, inlerinden almazsa;
Sanırım ki, Rab'be kalır taş etmek!
Deyin hele; ilk kurşunu kim sıktı?
Okulları, camileri kim yıktı?
Vatanımın bayrağını kim yaktı?
Layık olan; topunuzu leş etmek…
Şimdi deyin; kimde imiş bütün suç? "
Memleketin her yanını sarmış piç!
Asılmazsa yurda huzur gelmez hiç;
Bizde mümkün değil bir çöp bahşetmek...
Karaman-2015/08
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 19.8.2015 13:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!