Üzüntülerimle ben, ayrılırken ilimden;
Canlandı hatıralar geçerken hayalimden...
Yorulmuş duvarlardan dökülürken çelenler;
Annemi gördüm camda, yıkıldım melalimden!
İsyan etti ya birden, en eski çocukluğum;
İnkarı mümkün değil, belliydi ahvalimden...
Ne güllerinde nefes, ne bülbüllerde ses var;
Tükendi kelimeler, harf çıkmadı dilimden...
Harabeye dönerken yıkılan hayallerim;
Utandım gezdirirken evlad-ü ıyalimden...
Silinir hatıralar, hafızamdan gün be gün;
İnsanlık acziyyeti, ne gelir ki elimden...
Antalya-2015/08
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 8.8.2015 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!