000015 Karadeniz Bölgesi - VII

Geliyor bir uçtan tulum sesleri!
Ata barı oynar halkım el ele...
Dağlarından eksik olmaz sisleri;
Vatanımda cennet amma çok hele!

Bulutlar her an bir yana sapıyor...
İnceden, inceden karlar serpiyor!
Gençler en son sürat horon tepiyor;
Kemençesi şaha kalkmış bak hele!

Yaylalar, yamaçlar hep çayla dolu...
Yapraklar kaplamış tüm sağı, solu.
Saniye durmuyor kızların kolu;
Elleri, yüzleri ne de ak hele...

Trabzon'da bir manastır var ala!
Sanki kartal yuvasıymış Sümela...
.....
.....

Bir tarafta kızlar fındık topluyor;
Görenlerin yürekleri hopluyor...
Bahçeleri hoş nağmeler kaplıyor!
Güzellerin başı nasıl dik hele...

Tarlalarda mısır, reyhan yetişir;
Lahanalar kara, kara bakışır...
Mısır unu her sofraya yakışır;
Halkının da gözleri ne tok hele...

Bölgenin halkına hep Laz diyorlar;
Lazların aklı çok oflaz diyorlar!
Erkek kaba, kızlarda naz diyorlar;
Kirpikleri sanki de bir ok hele!

Karaman-2015/07