0000014 İlhamlarım Kayboldu

İlhamlarıma baktım, bilmem nerde kaldılar?
Her gün beklediğimi, pek ala bilirlerdi...
Yoksa bir karaltıda, uykuya mı daldılar?
Yolları hiç gözletmez, çat kapı gelirlerdi...

Nerde olduklarını, bilsem çıkar arardım...
En azından bir beyti nakış, nakış örerdim!
Neticede şeytanın bacağını kırardım!
Hem periler, hem şair, çok mutlu olurlardı...

Dediler; düşürdüğün yerlerde ara onu...
Biraz murat, az umut, rengine boyat fonu!
Bir de müzik açtın mı, hüzzamdan eni, konu!
Periler seni bulur, aklını alırlardı...

Olgun değilse gönül, yarar mı fikrin hamı?
Ne olacak bulunca, aradığın ilhamı?
Gönüller aşkla dolsun, at içinden evhamı;
Sevgi dolu şiirden ferahlık bulurlardı...

Şaire konu mu yok, ilhamı bulsun yeter!
En kötüsü nar-ı aşk, var mı ki daha beter?
Bir de millet, memleket, dedin mi sorun biter!
Akıbet, okurlar da pek hayran kalırlardı...

Antalya-2015/10