Ağlamak Şiiri - Sebahattin Kömürlü

ağlamak
ağlamak ne güzel şey kardeşim

öyle durup dururken değil

bir veda töreninde
örneğin
genel
kurmayın başının ağlaması
kötü mü

kim diye bilir bu ağlamanın
kötü olduğunu

insan değil mi
bu
varlık

bunda da his
duygu
yok mu yani

elbette ağlayacak
ve de
ağlatacak
anasını
avradını

koca bir ordunun başı
ağlamayacakmıy dı
yani

okuduğunda
veya
okunduğunda
duygu dolu bir kaç satır
dinleyenlerin ağlaması
okuyanın ağlaması
bundan daha iç gıdıklayıcı
ne olabilir haydi
anlatın ızdırabınızı
myammarda
başbakanın karısının ağlaması
yakışmadı mı
gözlerine
göz yaşları

van da
çadırda yananları
kuyularda
göçük altında kalanları
kader deyip
rafa kaldıranların ağlamaları
elbette acıklı
ama bunlar
unutulma lı
unutulmak
ve durup dururken ağlamalı

ırak ta
ölen çocukları
öldürülen insanları
unutmalı
ve de
ağlamalı

asılan evlatları
veya
askere kuşun atanları
anıp anıp
ağlamalı

ağlamak
güzel be kardeşim

kelimelerin birbirine dolandığı şu anlarda
bu ağlayanları
ve de
bunları ağlatanları

dini vaazlarda
geceler boyu
karanlığı yaran ulumaları

ve
ardından
uzun uzun
ağlayan
ağlatan salakları

ağlamak
güzel de kardeşim
kim
ne zaman
ner de
dedi ki
erkekler ağlamaz

erkekler de ağlamalı

ne çok yakışıyor ağlamak
yavşaklara

yavşakça inadına
bakıp bakıp sağa sola
alkışlıyorlar mı acaba
bu alkış oranınca
salonlar da ağlamak
nasıl yakışıyor
yavşaklara
yumuşakçalara

aslında
ağlamak
bir onurdur aslında

kişi kendi çaresizliği dışında
ağlamalı elbette
çare olamadıklarına

velhasılı
ağlamının da
onuru kalmadı bu topraklarda