00000 95 Feryat Şiiri - Halil Şakir Taşç ...

Doğrusu pek çok senedir başlar yere çok eğildi!
Çizenler güldü oynadı, çizilenler feryat etti...
Yoklukları çok istendi, ama istek bu değildi;
Ezenler güldü oynadı, ezilenler feryat etti...

Geçen bunca yıl içinde, ne şerliklere uğradık!
Hep ağanın hatırına, köpeğe ekmek doğradık...
Kim doğruydu ya kim eğri ne kadar da geç kavradık;
Üzenler güldü oynadı, üzülenler feryat etti...

Başlardan çok ayakçılar, millete kral kesildi!
Altta kalmak belki haktı, sesi kısık bir nesildi...
Bağırsan da şiddet hazır, nasıl buz gibi esildi;
Sezenler güldü oynadı, sezilenler feryat etti...

Dedik, karar sesi farklı, bu eser o seste durmaz!
Sazı çalan üstat olsa, asla o tellere vurmaz...
Üç oktav yüksekten girip, yorgunu yokuşa sürmez:
Bozanlar güldü oynadı, bozulanlar feryat etti...

Bir kısmına her yıl bahar, bir kısmına her yıl güzdü!
Yek ekmeğe hasret kalan, devamlı dudağın büzdü...
Çok çabuk köşe kapanlar, hep bolluk içinde yüzdü;
Yüzenler güldü oynadı, yüzülenler feryat etti...

İnfazlar meydanda oldu, kesen kaçtı, vuran kaçtı!
Güce ayak uyduranlar, memlekette dehşet saçtı...
Bir kısmı teröre uydu, devlete çok zarar açtı;
Dizenler güldü oynadı, dizilenler feryat etti...

Karaman-2016/07