Kalbiniz dakikada, altmış kez çakıyor da;
Allah için, vicdani tek çıngı çıkmıyorsa...
Gözler tüm haksızlığa hep bomboş bakıyor da;
Dide deki şerare, hiç yürek yakmıyorsa;
Kapatın o gözleri, tüm feri çoktan bitmiş!
Atın o yürekleri, nuru hiç yoktan bitmiş...
Kalp dediğin çarptı mı, meydanlar inlemeli!
O ses; En büyük Türk'ün gençliğe hitabıdır...
Vatanını her seven, pür dikkat dinlemeli;
O ki, bu memleketin batmaz afitabıdır!
O güneşi görmeyen gözler hep şoktan bitmiş!
Atın o yürekleri, nuru hiç yoktan bitmiş...
Vatanımda yürekler, kararmış, kömür gibi!
Nasıl özlüyor insan, geçmiş mutlu günleri...
Günler geçmek bilmiyor, her gün bir ömür gibi;
Gönüller zift fıçısı, tükenmez hiç kinleri...
Değiştirin o kalbi, saplanan oktan bitmiş!
Atın o yürekleri, nuru hiç yoktan bitmiş...
Karaman-2016/07
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 21.7.2016 14:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!