Aklımdan hiç bir an atamadım ki;
Sıkışmış kalmışsın hem de en dipte!
Sabahlara kadar yatamadım ki;
Hala çekiyorum, ellerim ipte...
Nasıl yerleşmiş/sin, hem de en uca!
Sığmıyor/sun işte ele, avuca...
Şimdi diyorum ki, biraz kabaca;
İş mi yaptım sanki, seni sevip te?
Açık kalmış sehven, kalbimin camı;
Düşünemedim ki, nedir encamı...
Görsen nasıl sardı, ateş bacamı;
Daha da azdırma, esip esip te...
Göründün, yok oldun, söyle iş mi bu?
Sök, at diyorsun da, sanki diş mi bu!
Toplanmış tas, tarak, son gidiş mi bu?
Görünüp çekilmek, yok sevilip te...
Bak, aklından bile geçirme sakın!
Tadını bilirim ben iftirakın...
Güzeller, cefayı artık bırakın;
Ne geçer maşuka hep cevredip te...
Madem öyle kendin kalbimden çık git!
Dünyamı başıma, razıyım yık git...
Olmadı, alnıma bir kurşun sık git;
Sağ bırakma beni, çekip gidip te...
Antalya-2016/02
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 4.2.2016 14:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!