Tertemiz bir sayfa açar, yeryüzüne serilince;
Minik paraşütler gibi, gökten yere inen karlar...
Bembeyaz gelinlik olur, ağaçlara sarılınca;
Döküldükçe ince, ince, dallara duvak takarlar...
Penceremin pervazına, vurdukça kar taneleri;
Açılan pak sayfaları, doldurur tüm haneleri...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
