00000 38 Köyün Güzeli

Pınarın başında salkım söğütler,
Dalları yerleri, süpürür durur...
Bilmem ki, yarimi kimler öğütler?
Kirpiğinin oku, kalbimden vurur...

Çalı, çırpı kaplı, bağının önü;
Şehre doğru bakar evinin yönü...
Cemali andırır, ay on dördünü;
Bakışı kor gibi yakar, kavurur...

Yaban erikleri kehribar gibi...
Erikten el eden, nazlı yar gibi!
O nazik elleri sanki kar gibi;
Saçlarını yeller saçar savurur...

Allanmış iğdeler, dalları yerde;
Nerde eski günler, bu günler nerde?
Vurulup düştüm bir onulmaz derde;
Ben söz isterim o, durmaz kıvırır!

Dolanır durur hep, çevre yolunu...
Şaşırtır döndürüp sağı, solunu!
Bir kirmana sarmış, el ve kolunu;
Köyün etrafında büker, çevirir...

Midemde bir kramp, burkar, kıvırır!
Bilmem, işin sonu nereye varır?
Dilerim bir gün de bana yalvarır;
Nerde, yeri, göğü yıkar devirir...

Karaman-2012