Nerede kaldın bahar, gözümüz yolda kaldı?
Sevene hiç bu kadar, hasret çektirilir mi?
Sen yoksun diye bir bak, gözü, gönlü don aldı!
Sözünü yeme sakın, mevsim sektirilir mi?
Mart değil mi ilk ayın, nerdeyse geldi nisan...
Mümkün mü hiç bir söyle, nasıl sevinsin insan?
Göçmen kuşlar hep geldi, ne olur sen de gelsen!
Seni özleyenler hiç, candan bıktırılır mı?
Yine yağmurlarla gel, çiftçimin yüzü gülsün...
Ekin tarlalarında, kırlangıçlar süzülsün!
Afatla gelme sakın, neden bu halk üzülsün?
Sen hayat sembolüsün, umut çöktürülür mü...
Dolsun baraj gölleri, dolu savağa kadar...
İnsan bir damla suya, nice adaklar adar!
Bahar, o güzel gönlün sakın ha olmasın dar!
Canları susuz koyup, boyun büktürülür mü?
Yerler zaten ıslaktı, gözümüzün yaşından...
Şöyle bir görünseydin, mevsimin en başından!
İnsanlıktan çıktık biz, soğuk, kar ve kışından;
Böyle millete soğuk terler döktürülür mü?
Antalya-2017/03
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 14.3.2017 21:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!