Bahar gelince yerden, karıncalar çıkar ya!
Toprağı, bulgur gibi eler bir yana yığar...
Göçmen kuşlar dönerken, başı leylek çeker ya!
Hayatın umutları, bir tek bahara sığar...
Önce cemreler düşer göğe, suya, karaya!
Bacaları tutar ya, leylekler hep kiraya...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bahar kadar güzel bir şiir okudum, insana yaşama sevinci veren...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta