M E L A L!
________BU GÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM: 05.03.1948
Sevdiklerim bırakıp ta gitmese;
Hayattan bir şikâyetim yok benim!
Tek dileğim, mutluluklar bitmese;
İnanın ki, sevdiklerim çok benim...
Annem, babam Hakka göçtü, çok oldu!
Bir ağ/beyim, çok taze iken soldu...
Ardı sıra, iki abim kayboldu;
Onun için hiç bitmeyen şok benim!
Bir ikizim vardı yeni yitirdim!
Ağlamaktan gözyaşımı bitirdim...
Mezarının başucuna oturdum!
Sökülmedi kalbimdeki ok benim...
Yaş bir ağaç değilim ki eğilim...
Hiç sormayın, ben kendimde değilim!
İnsan hali, giden yana meyilim;
Sanmayın ki kafam pir-ü pak benim...
Ana, baba, derken gitti sülale!
Gözlerimden durmaz akar şelale!
Gönlümü terk ettim bitmez melale!
Artık hayat omuzumda yük benim...
Antalya-2017/03
Halil Şakir Taşçıoğlu
TDK:
Melal: hüzün, üzüntü, keder…
Not: ikizim olmadan geçireceğim ilk doğum günüm…
Kayıt Tarihi : 5.3.2017 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!