Bir gönlüm var hiç doymaz, gördüğüne tutulur!
Ben bu gönlümü alır, uçurumdan atarım...
Öyle zorda koyar ki, ne yenir ne yutulur;
Ben böyle aç gözlünün, anasını satarım...
Deli mi, akil miyim, hiç bilmem ki ben neyim?
Şu gönlümün derdinden, sanki bir divaneyim!
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta