Tüm sevdiklerinden oldukça insan,
Dünyası yıkılır, gözler yaş olur...
Yad edip yüreği doldukça insan;
Ağrıyan her zaman garip baş olur...
Anılar gözlerde, yapışık durur...
Ne yanaklar kurur, ne gözler kurur!
Maziden düşenler yakar kavurur;
..................................................
Bir varmış bir yokmuş olur da hayat;
Sen ister razı ol, istersen dayat!
Dillerde hüzünlü bir edebiyat;
Her gün hayal olur, her gün düş olur...
İnsan rüyasında, cenneti arar...
Azığın hiç yoksa, düş neye yarar?
Çalışan her zaman murada erer;
Yatanın ahiri soğuk duş olur...
Seven sevdiğini arar her yerde...
Onlar ilaçtır her, devasız derde!
Nerde sevilenler, sevenler nerde?
Umulur cennette arkadaş olur...
Gelen, geçer gider fani alemden...
Alır nasibini dertten, elemden!
Düşmüşse bir dize kara kalemden;
Dünyası dikili bir çift taş olur...
Karaman-2016/09
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 16.9.2016 21:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!