00 Asuman’a Posttutuklama 0129

Sparta ve Gül

1/:
Ay Asuman!
Şiirin mavi benizli kızı...
Şavkındaki gurbete mahkumum amma,
Karakol aynalarının korkularıyla yaşayamam ben...
Bir Roma arenasında sezarlar masala dalsın diye,
Mekansız ve imansız tutsakları eğitip, büğütemem,
Ölümcül makineler haline getiremem gül deren parmakları,
Zalim bir savaş belletmeninin hırsı yok ki içimde,
Ol sebepten yıldız avı yazmaz hatıra defterimde,
Asuman al koynuna beni de...
***
Ay Asuman!
İmgenin eflatun benizli kızı...
Bir arena etkinliği evvelinde ince bir iz düşer tarihe,
Çünkü haki defne yapraklarıyla süslü kral şakağı,
Ve gül işlemeli zadegan harmanisisin sen ol demlerde,
Son gördüğümde bir gök tebaasının omuzlarındaydın yalap yalap.
Nasıl imrendim bir bilsen nurdan hareli görkemli kafalara!
Sayfalara mavi şiirler resmetmedesin ya tepeden bakıp,
Şavkındaki gurbete mahkumum amma,
Kahrını iplik yapıp yüreğinin kirmanında eğiren,
Egomdaki şairi asaman öfkemin ölümcül darına,
Yıldız avına çıkaman takvimimde yarına ol sebepten,
Asuman koynunda yer aç bana da...
2/:
Ay Asuman!
İskendernamelerin oksit benizli kızı...
Maviş bir eda ile işveli ana renge tabiisin skalada,
Ve bulutların yaşmağından gözucu ile uğrun uğrunsun.
Durursun ya yıldızların arkasında İstanbul hatırasınca,
O anda bir gamze bulur tarih suskun yanaklarından,
Ve nah şurasından vurulur...
***
İdrar ve sülfürük asit kırar burnumun direğini,
Metalik giysili ve numerik isimli biri kimseye göstermeden,
Sallayıp alkollenmiş dilini: “Astrodan sıvış,” der bana.
Zincirli esirleri gladyatör arenalarının kol kola ve omuz omuza,
Kolçak ve apolet savaşındadırlar oysa o anda...
Ve ol sebepten yıldızların tavanına çıkamam nefret zamanı,
Asuman, ödünç yaz koynuna işveli anılarımı...
3/:
Ay Asuman!
Arsız aşkların pembe benizli kızı...
Ki sensin her sevda anında üzeri sırlı ayna metafizikte,
Ve astrofizikte göreceli bir teoriden ibarettir nefretin,
O yüzden avuç içilerin çivit,
Gözlerin gurup kızılına çalar...
Girgin bir felsefedir bizimki de nihayeti astrolojide,
Belki herhangi bir burcunda ikizlerin demli çaylar içeriz,
Seçeriz kin, nefret ve sevdayı yüreklerin kırk ambarından.
Safranlar sarı safra süzer imbik imbik şiirin çaydanlığına,
Dakikalar süren bir yavaşlıkla akar piç zamanlar,
O yaşlı savaş ustasının elinden kurtulur Sparta ve gül.
Mavi guruba çalar ufuklar, hamarat ellerinde,
Asuman al koynuna beni de...