00.47 Şiiri - Kaan Canbay

Yarınlarımız vardı hani
Göremediğimiz özleyemediklerimiz
Nerelerde onlar
Saçlarının kızıllığıda kaybolmuş
Tıkpı gözlerinin ışıltısı gibi
Kalbinde hiç olmayan aşkın gibi
Ne koymuş talihime cenabı Allah
Sensizlik yazdım kan akan defterime
Her geçen günümü kanla kapladım
Ümitsizlik oldu bazen adım
Ümit doldu bazen gözlerim
Sensizlik oldu bazen adım
Her gidişinde bir iç çekiş
Kim olduğumu unutturdu
Kalemi elime aldım
Sensizlik yazdım birdaha
Ve birdaha
Ta ki
Kalemin ucu ölü bedeninle yıkanana kadar.