Yeni kurumuş, soğuk beton kokuyor koridor köşeleri.
Her dönemeç, bir çığlığa bırakıyor kendini.
Gökdelen misali uzanıyor katlar.
Bir aşağıya bir yukarıya.
Bilmem kaç can yatıyor burada.
Gariptir, çekmeden bilinmez bu acı.
Çaresiz gözlere takılmaktır bu.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,