0 Rh- Aşk Aranıyor Şiiri - Hakan Alparslan

Yeni kurumuş, soğuk beton kokuyor koridor köşeleri.
Her dönemeç, bir çığlığa bırakıyor kendini.
Gökdelen misali uzanıyor katlar.
Bir aşağıya bir yukarıya.
Bilmem kaç can yatıyor burada.
Gariptir, çekmeden bilinmez bu acı.
Çaresiz gözlere takılmaktır bu.
Donuk ellerini tebessümle ısıtmak gibi...

Odalar koğuş diye adlandırılıyor zaten.
Mapusluk desem neye yarar.
Gardiyan arama soğuk ellerinle.
Konuşma sakın, duymazlar seni.
Artık yoksun, bir kişi eksildi.
Zaten bir kişiydi bu canım, o da gitti.
Sebebi bırak, bilinmez olsun.
Yaşadıkların da seninle unutulsun.
Bir anı bırak geride sadece.
Aranılan ve bulunamayan bir soru gibi,
Bir resimde teslim oldun ne belli.

0 Rh- aşk aranıyor.
Anonslar hiç bu kadar acı değildi sanki.
Dokunduğum çehreler bir anda kayboluyor gibi.
Yalnızlık mevsim oldu ne garip.
Gökdelen yıkılıyor galiba.
En alt kat ve en son kapı.
Bir sedye ve sadece bir anı.
0 Rh- aşk aranıyor, nerdesin?

17.10.2002