-Yanarım Şiiri - Ahmet Kısa

Bir dirhem saadet çok gelmiş bana
Peşinden koştuğum güle yanarım
Takvimin cilvesi engelmiş bana
Zamansız düştüğüm çöle yanarım.

Umut yoğururken bendimi aşan
Sevgi ırmağıydı kalbimden taşan
Şarkılar söyleyip aşk ile coşan
Bülbüle öykünen dile yanarım.

Bir hazan yumağı ruhumda gezer
Yaprağım dökülür sevdamı ezer
Yorgun damlaları kalbime süzer
Gözlerimden akan sele yanarım.

Bu sevda türküsü bin ağıt besler
Bîçare boğulur bağrımda sesler
Nağmesi kırılmış sapında süsler
Sazımda titreyen tele yanarım.

Aşkın dikenleri gülüne çokken
Vîrane yüreğim hüsrana tokken
Şiir yazdığımdan haberi yokken
Kalemine küsmüş ele yanarım.

Dost Yüreklerden

Beyhude uyanıp koştum çağrına
Sarılsaydım misler kokan bağrına
Düşümde gördüğüm dilber uğruna
Sonunda geldiğim hale yanarım.....Mücella PAKDEMİR

Hayatın çilesi çok gelir cana
Gülmedi kaderim dünyadan yana
Ömrümü adadım az geldi sana
Başımda uçuşan yele yanarım.....Nurcan AVCI

Şimdi bomboş kalan şu ellerimle
Sabaha çıkmayan zor hallerimle
Geceme dert veren hayallerimle
Beni bedbaht eden küle yanarım....Burhanettin AKDAĞ