Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Yürek çağıltınıza selam olsun.Sevgiye karşılık bulmak sevmek kadar değerli.Yüreğinize ve emeğinize sağlık.Kutluyorum.
Sanki çiçekler açtı yüreğimde,
Bahar geldi gözlerime,
Yüreğim bir kuş misali,
Uçuyor sana doğru,
****************
Sevgiliye uçmak...
Hoştu efendim.. Gönlünüze sağlık...
Mutluyum sende mutlumu sun,
Sevinçten ağlıyor gözlerim,
Sende ağlıyor musun? Benim gibi
Kesildi ayaklarım yerden,
Sen girince yüreğime,
Ne kadar özlemiştim seni,
Gözlerini,
Ellerini, yüreğini,
Ya saçlarını,
Ya o tatlı gülüşünü,
Birde o dudaklarını,
Ne kadar özlemiştim,
Şimdi mutluyum seninle,
Sanki çiçekler açtı yüreğimde,
Bahar geldi gözlerime,
Yüreğim bir kuş misali,
Uçuyor sana doğru,
Sende mutlumu sun benim gibi,
Söyle sevdiğim söyle,
Bak ben haykırıyorum,
Hala seni deli gibi seviyorum.
Kader arkadaşımın o güzel yüreğine sağlık, mutlu olmak kadar güzel olan başka ne var ki...
Harika çalışmanızı tam puanımla can' ı gönülden kutluyorum, gurbetten gurbete selam ve saygılarımı gönderiyorum.
Şimdi mutluyum seninle,
Sanki çiçekler açtı yüreğimde,
Bahar geldi gözlerime,
Yüreğim bir kuş misali,
Uçuyor sana doğru,
Sende mutlumu sun benim gibi,
Söyle sevdiğim söyle,
Bak ben haykırıyorum,
Hala seni deli gibi seviyorum.
Yureginize saglik Sayin Simsek.. Duygularinizi sevinclerinizi ne guzel ifade etmisiniz..Saygilar 10+Ant.
Şimdi mutluyum seninle,
Sanki çiçekler açtı yüreğimde,
Bahar geldi gözlerime,
Yüreğim bir kuş misali,
Uçuyor sana doğru,
Sende mutlumu sun benim gibi,
Söyle sevdiğim söyle,
Bak ben haykırıyorum,
Hala seni deli gibi seviyorum.
Yureginize saglik Sayin Yildirim.. Duygularinizi sevinclerinizi ne guzel ifade etmisiniz..Saygilar 10+Ant.
sevgi gözde değil gönülde hissedilince gerçek değerini bulacaktır.yüreğinize sağlık.türkmenkızı
Başarılarınızın devamını diliyorum
Şimdi mutluyum seninle,
Sanki çiçekler açtı yüreğimde,
Bahar geldi gözlerime,
bu mısralar kara taşı dile getirri tebriklerimle...ne güzel mutluluk reçetesi kutlarım
umarım sevdiğiniz sesinizi duyar da size cvp verir....
üstadım;
yine hasret ve özlem adına hüzün dolu yüreğinizin sesi olan bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz
Bu şiir ile ilgili 51 tane yorum bulunmakta