Güne bakan yanım,
gece yarısıydı,
uyumaya çalışıyordum
karanlık kendi etrafında hızla çember oluşturuyor
pencerenden içeri deniz fenerinin ışığı vurup vurup kaçıyordu
yitirdiğim özlemlerin sancısını yaşıyordum dudak aralarımda
belki bundan gönül yorgunluğum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
üstad söylenildiği kadar varmışsın...bu işi iyi biliyorsunuz...
çzlem dolu mısralar ve yüreğinizden taşan duyguların harmonisi, yüreğinize sağlık Sülayman Hocam, saygı ve selamlarımla.
Özlem yüklü mükemmel dizelerdi Sn. Altnbaş,kutluyorum yüreğinizi,sevgi ve saygılarımla....
daha dün gibi bu tatlı yaşanılanlar
şimdi bir bozlak
bir imlâsız savruluş dizelere
artık gün batımları yakalıyor kirpiklerimden
ve kendimi kapatış insan seslerine
...............güzel bir anlatım
Güzel bir paylaşımdı.
Teşekkürlerimle.
gidecek,yaşanılacak özlemim kalmadı
hasretlerim kelimesiz kaldı
lodos vurgunuyum…darmadağın
akrebin kıskacında,
çöl vurgunlarında çocuk gözlerim ferini kaybediyor
bu aşk seninle olmuyor
hiçbir özlemimin kokusunu alamayacak kadar uzaksın
duygusal eriyişimi,yalnızlığımı hissedemeyecek kadar kalabalıksın
gecemdeki mavi…
Nedendirki güzelliklerin arkasından mutlak bir hayal kırıklığı ve hüzün gelir, mutlu olmak neden bu kadar zor...
hasret ve özlem duyguları maalesef öldürmeye mahkum ediyor ..
çok güzel harika dizeler kutlarım sizi yüreğiniz ve kaleminiz hiç susmasın..
güzel
fakat finali bir başka güzeldi
yüreğinize sağlık dost...
saygılar...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta