Ey sevdiğim
Varoluşumun sebebi
Ayak değmemiş yamaçlardaki menekşelerin moru
Saçtığını bilmeden uçan ateş böceğinin fosforu
Sevgiye aç kalbime ilaç.
Beni iblisler sofrasında bir başıma bırakma
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
kutlarım şaiirim saygılar tam puan sevgiyle
Yüreğine ve kalemine sağlık sevgili dostum
Allah CC hu seni sevgililer sevgilisi insanlığın Efendisine Komşu eylesin
Tebrik ediyorum kutluyorum
kalemin daim olsun efendim
selam ve dua ile + tam puan
Yüreğine sağlık güzel bir şiirdi kutlarım kalemini ilhamın bol olsun saygılar
selamlar abicim
onu sevmek ne güzel bir şey
onun izinde yürümek
o bizim dünyadaki ışığımız (RASULULLAH)
şiire gelince çok güzel işlemişsin nakış nakış
güzel bir eser bıraktın yüreğime
rabbim seninle olsun selamlar + 10 puan
Yüreğinize sağlık Allah iman yolundan ayırmasın,şiirinizi beğeni ile okudum.Tam puan.Sayfama hoş geldiniz diyorum.İnşaallah güzel paylaşımlarda buluşuruz.Saygı ve sevgi üzerinize olsun.
Allah sizden razi olsun bu güzel eserinizden, Huzurlu Cum'a lar diliyorum...
Güldeste'mizde paylasmaktan onur duyuyorum...
Tam puan listeme ekliyorum...Tebrikler...
! ''Ey Sevdiğim! ! ! ! 'la ilahe illALLAH
Ey sevdiğim
Varoluşumun sebebi
Ayak değmemiş yamaçlardaki menekşelerin moru
Saçtığını bilmeden uçan ateş böceğinin fosforu
Sevgiye aç kalbime ilaç.
Beni iblisler sofrasında bir başıma bırakma
Her daim içimde ol
Tüm benliğim sana muhtaç.
Sen varsın diye çiçeklerin cazibesi bunca anlamlı gözüme
Duyarsın diye pürdikkat kesilişim her sözüme.
Karıncaların ayak seslerinden ürküşüm
Avuçtaki kuş yüreği çırpınışlarım
Beni sevmeme ihtimaline korkularımdır.
Hep uzakta bilirdim seni
Meğer içime sığmışsın
Dışımda gölgem.
Ey henüz icat edilmemiş rakamlar diliyle sevdiğim;
Her nefesle ciğerlerime
Gözlerimle beynime,
Nesnelere dokunuşumla kalbime resmettiğim;
Öyle bir büyüt ki içimde sevgini,
Göl-deniz ve okyanuslar mürekkep,
Tüm bitkileri kalem olsa evrenin
Milyonda birini yazamasın sevgimin.
Sen bende oldukça hangi dağ cürret edebilir ki vuslat yolunu kapamaya
Hangi iblis ordusunun gücü yetebilir ki
Bu bedende seni bir tek uzva sığdırmaya.
İşte yine gecenin fecr vakti,
Çocuk İbrahimin ilk Rabbi
Siyahlarından kurtulup devrederken nöbeti ikincisine,
Dağ doruklarının kızılla vuslatı gerçekleşirken
Ve tüm canlılar Cum'a nın biri zikrindeyken
Bendeliğin bir ağır basar ki,
İşte o an;
**Melek kanatlı sarı papatyandan bal yapan arın
**Olmazlara ibret için parmak ısırtan şahmaran marın,
**baharda çiçek meyve, hazanda hüzne gark darın,
**Bir görünüp yüzlerce al şifaya dönüşen narın
Ve içimde habire tazelenen sevginle bizarın olurum.
Kim seni uzak diyerek beni üzecek kim
Kim ki seni dışarda arar;
Ne Nemrutun kulesinden ulaşabilir
Ne henüz icat edilmemiş teleskopla tarar.
**Yansın içim
**Ağlasın gözlerim ki
Çok zorlasam bile kendimi;
Ne İbrahimin atıldığı ateş kadar emre sadığım
Ne tefekkürürm Yusuf gibi
Nede secdem Yunus.
Sus gökteki gürültü sus,
Kılıçları kınına sokun bulutlar
Sizin şimşekleriniz neki
Sevdiğimin tüm yıldırımlarına paratöner olsun yüreğim ki
Tüm çölleri sele boğacak yaşlar döksün gözlerim ki;
Eyyüp sabrına muvaffak olayım
Hızır ilmiyle dolayım da
Davut aşkıyla seveyim sevdiğimi.
Ey sevdiğim;
Sana serenatlarım Lev Enzelna olup dağları inletsin
Canlı cansız tüm varlığa sevgimi dinletsin.
Dinletsin ki;
**Ömrümce göz kırpış adedim sevginle yanış,
**Her nefes alışım sevmediğinden kaçış,
**Secdeye her varışım sana yakarış
Ve her yakarışım,içimdeki şeytanı yakış olsun.
Öylesine dolusun ki bende,
senden gelen herşeye eyvallah
La ila heillallah, Muhammeden Rasulullah.
Bekir UĞURLU
yüreğinize sağlık şair kaleminiz susmasın paylaşım ve yorumlarınız dost sayfalara güneş gibi doğsun esen kalın +10puanla antolojimde sevgiler.
YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK TEBRİKLER SAYGILAR HAS ABİM
çok içten ve samimi.tebrik ederim.ruğurlu
haftanın şairi olmanızı kutlar başarılarınızın devamını dilerim şiir iniz güzel selamlar
Bu şiir ile ilgili 83 tane yorum bulunmakta