-Buyur Gel Köşküme Şiiri - Ahmet Kısa

Kalbinden bir gül ver bembeyaz olsun
Aşkın damlaları sel gibi aksın
Ne hazan ne de kış mevsim yaz olsun
Sevda ışıkları hep yeşil çaksın.

Kulak ver sesime duymazdan gelme
Mecnûnu hor görüp haline gülme
Özlem hançeriyle bağrımı delme
Bir su serp ruhuma keyfine baksın.

Kalbimdeki aşka kefen biçemem
Ben senden başka yâr inan seçemem
Her şeyden vazgeçer senden geçemem
İsterse cellâdım kemendi taksın.

Sende bir tılsım var çözemiyorum
Ketum hallerini sezemiyorum
Bir türlü gönlüne sızamıyorum
Destur ver garibe tahtına çıksın.

Bir bilsen bendeki güz yarasını
Dilimde yoğrulan söz karasını
Haydi hemen topla aşk şûrasını
Söyle meleklere mumları yaksın.

Saadet güneşi her gün doğacak
Ruhunu ısıtıp zevke boğacak
Hercai renklerde yağmur yağacak
Buyur gel köşküme güllerim döksün.

Dost Yüreklerden Dökülen İnciler

Bir ses ver sevdiğim gelde varayım
Olmasın virane gönül sarayım
Seni daha nasıl nerde arayım
Her taraf gülistan sade sen yoksun.....Osman ÖCAL

Gözleri bakarsa yürek yakacak
Sözleri saat on ikiyi vuracak
Elleri sana kelepçe takacak
Gönül sarayına vuslatı aksın......Neşe BALIKÇI

Yeter artık yeter beni çok yordun
Yaktın yüreğimi ateşten kordun
Öyle attınki tam hedeften vurdun
Kalbime saplanan derin bir oksun...Zaralı Turan